шурфо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шурфо́ўшчык |
шурфо́ўшчыкі |
Р. |
шурфо́ўшчыка |
шурфо́ўшчыкаў |
Д. |
шурфо́ўшчыку |
шурфо́ўшчыкам |
В. |
шурфо́ўшчыка |
шурфо́ўшчыкаў |
Т. |
шурфо́ўшчыкам |
шурфо́ўшчыкамі |
М. |
шурфо́ўшчыку |
шурфо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́рханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шу́рханне |
Р. |
шу́рхання |
Д. |
шу́рханню |
В. |
шу́рханне |
Т. |
шу́рханнем |
М. |
шу́рханні |
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́рхат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шу́рхат |
Р. |
шу́рхату |
Д. |
шу́рхату |
В. |
шу́рхат |
Т. |
шу́рхатам |
М. |
шу́рхаце |
Крыніцы:
piskunou2012.
шурхата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шурхата́нне |
Р. |
шурхата́ння |
Д. |
шурхата́нню |
В. |
шурхата́нне |
Т. |
шурхата́ннем |
М. |
шурхата́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
шурхаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шурхаце́нне |
Р. |
шурхаце́ння |
Д. |
шурхаце́нню |
В. |
шурхаце́нне |
Т. |
шурхаце́ннем |
М. |
шурхаце́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
шурхаце́ць
‘утвараць шоргат, шапаценне’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шурхачу́ |
шурхаці́м |
2-я ас. |
шурхаці́ш |
шурхаціце́ |
3-я ас. |
шурхаці́ць |
шурхаця́ць |
Прошлы час |
м. |
шурхаце́ў |
шурхаце́лі |
ж. |
шурхаце́ла |
н. |
шурхаце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шурхаці́ |
шурхаці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шурхо́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шу́рхаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́рхаю |
шу́рхаем |
2-я ас. |
шу́рхаеш |
шу́рхаеце |
3-я ас. |
шу́рхае |
шу́рхаюць |
Прошлы час |
м. |
шу́рхаў |
шу́рхалі |
ж. |
шу́рхала |
н. |
шу́рхала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́рхай |
шу́рхайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шу́рхаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шу́рхнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шу́рхну |
шу́рхнем |
2-я ас. |
шу́рхнеш |
шу́рхнеце |
3-я ас. |
шу́рхне |
шу́рхнуць |
Прошлы час |
м. |
шу́рхнуў |
шу́рхнулі |
ж. |
шу́рхнула |
н. |
шу́рхнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
шу́рхні |
шу́рхніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шу́рхнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шуршані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шуршані́на |
Р. |
шуршані́ны |
Д. |
шуршані́не |
В. |
шуршані́ну |
Т. |
шуршані́най шуршані́наю |
М. |
шуршані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
шурша́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шурша́нне |
Р. |
шурша́ння |
Д. |
шурша́нню |
В. |
шурша́нне |
Т. |
шурша́ннем |
М. |
шурша́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.