ухарашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ухарашэ́нне | |
ухарашэ́ння | |
ухарашэ́нню | |
ухарашэ́нне | |
ухарашэ́ннем | |
ухарашэ́нні |
Крыніцы:
ухарашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ухарашэ́нне | |
ухарашэ́ння | |
ухарашэ́нню | |
ухарашэ́нне | |
ухарашэ́ннем | |
ухарашэ́нні |
Крыніцы:
ухаро́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ухаро́на | |
ухаро́ны | |
ухаро́не | |
ухаро́ну | |
ухаро́най ухаро́наю |
|
ухаро́не |
Крыніцы:
ухаро́нены
прыметнік, адносны
ухаро́нены | ухаро́неная | ухаро́ненае | ухаро́неныя | |
ухаро́ненага | ухаро́ненай ухаро́ненае |
ухаро́ненага | ухаро́неных | |
ухаро́ненаму | ухаро́ненай | ухаро́ненаму | ухаро́неным | |
ухаро́нены ( ухаро́ненага ( |
ухаро́неную | ухаро́ненае | ухаро́неныя ( ухаро́неных ( |
|
ухаро́неным | ухаро́ненай ухаро́ненаю |
ухаро́неным | ухаро́ненымі | |
ухаро́неным | ухаро́ненай | ухаро́неным | ухаро́неных |
Крыніцы:
ухаро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
ухаро́нены | ухаро́неная | ухаро́ненае | ухаро́неныя | |
ухаро́ненага | ухаро́ненай ухаро́ненае |
ухаро́ненага | ухаро́неных | |
ухаро́ненаму | ухаро́ненай | ухаро́ненаму | ухаро́неным | |
ухаро́нены ( ухаро́ненага ( |
ухаро́неную | ухаро́ненае | ухаро́неныя ( ухаро́неных ( |
|
ухаро́неным | ухаро́ненай ухаро́ненаю |
ухаро́неным | ухаро́ненымі | |
ухаро́неным | ухаро́ненай | ухаро́неным | ухаро́неных |
Крыніцы:
ухаро́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ухаро́шваюся | ухаро́шваемся | |
ухаро́шваешся | ухаро́шваецеся | |
ухаро́шваецца | ухаро́шваюцца | |
Прошлы час | ||
ухаро́шваўся | ухаро́шваліся | |
ухаро́швалася | ||
ухаро́швалася | ||
Загадны лад | ||
ухаро́швайся | ухаро́швайцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
ухаро́шваючыся |
Крыніцы:
ухаро́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ухаро́шваю | ухаро́шваем | |
ухаро́шваеш | ухаро́шваеце | |
ухаро́швае | ухаро́шваюць | |
Прошлы час | ||
ухаро́шваў | ухаро́швалі | |
ухаро́швала | ||
ухаро́швала | ||
Загадны лад | ||
ухаро́швай | ухаро́швайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ухаро́шваючы |
Крыніцы:
ухаўту́рыць
‘забіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ухаўту́ру | ухаўту́рым | |
ухаўту́рыш | ухаўту́рыце | |
ухаўту́рыць | ухаўту́раць | |
Прошлы час | ||
ухаўту́рыў | ухаўту́рылі | |
ухаўту́рыла | ||
ухаўту́рыла | ||
Загадны лад | ||
ухаўту́р | ухаўту́рце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ухаўту́рыўшы |
Крыніцы:
ухва́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ухва́ла | |
ухва́лы | |
ухва́ле | |
ухва́лу | |
ухва́лай ухва́лаю |
|
ухва́ле |
Крыніцы:
Ухва́ла
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ухва́ла | |
Ухва́лы | |
Ухва́ле | |
Ухва́лу | |
Ухва́лай Ухва́лаю |
|
Ухва́ле |
ухвалена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
ухвалена | - | - |