у́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
у́хканне | |
у́хкання | |
у́хканню | |
у́хканне | |
у́хканнем | |
у́хканні |
Крыніцы:
у́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
у́хканне | |
у́хкання | |
у́хканню | |
у́хканне | |
у́хканнем | |
у́хканні |
Крыніцы:
у́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
у́хкаю | у́хкаем | |
у́хкаеш | у́хкаеце | |
у́хкае | у́хкаюць | |
Прошлы час | ||
у́хкаў | у́хкалі | |
у́хкала | ||
у́хкала | ||
Загадны лад | ||
у́хкай | у́хкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
у́хкаючы |
Крыніцы: