ухаўту́рыць
‘забіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ухаўту́ру | ухаўту́рым | |
| ухаўту́рыш | ухаўту́рыце | |
| ухаўту́рыць | ухаўту́раць | |
| Прошлы час | ||
| ухаўту́рыў | ухаўту́рылі | |
| ухаўту́рыла | ||
| ухаўту́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| ухаўту́р | ухаўту́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ухаўту́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)