укалу́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалу́плены |
укалу́пленая |
укалу́пленае |
укалу́пленыя |
Р. |
укалу́пленага |
укалу́пленай укалу́пленае |
укалу́пленага |
укалу́пленых |
Д. |
укалу́пленаму |
укалу́пленай |
укалу́пленаму |
укалу́пленым |
В. |
укалу́плены (неадуш.) укалу́пленага (адуш.) |
укалу́пленую |
укалу́пленае |
укалу́пленыя (неадуш.) укалу́пленых (адуш.) |
Т. |
укалу́пленым |
укалу́пленай укалу́пленаю |
укалу́пленым |
укалу́пленымі |
М. |
укалу́пленым |
укалу́пленай |
укалу́пленым |
укалу́пленых |
Кароткая форма: укалу́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
укалупну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалупну́ты |
укалупну́тая |
укалупну́тае |
укалупну́тыя |
Р. |
укалупну́тага |
укалупну́тай укалупну́тае |
укалупну́тага |
укалупну́тых |
Д. |
укалупну́таму |
укалупну́тай |
укалупну́таму |
укалупну́тым |
В. |
укалупну́ты (неадуш.) укалупну́тага (адуш.) |
укалупну́тую |
укалупну́тае |
укалупну́тыя (неадуш.) укалупну́тых (адуш.) |
Т. |
укалупну́тым |
укалупну́тай укалупну́таю |
укалупну́тым |
укалупну́тымі |
М. |
укалупну́тым |
укалупну́тай |
укалупну́тым |
укалупну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
укалупну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалупну́ты |
укалупну́тая |
укалупну́тае |
укалупну́тыя |
Р. |
укалупну́тага |
укалупну́тай укалупну́тае |
укалупну́тага |
укалупну́тых |
Д. |
укалупну́таму |
укалупну́тай |
укалупну́таму |
укалупну́тым |
В. |
укалупну́ты (неадуш.) укалупну́тага (адуш.) |
укалупну́тую |
укалупну́тае |
укалупну́тыя (неадуш.) укалупну́тых (адуш.) |
Т. |
укалупну́тым |
укалупну́тай укалупну́таю |
укалупну́тым |
укалупну́тымі |
М. |
укалупну́тым |
укалупну́тай |
укалупну́тым |
укалупну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
укалупну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалупну́ты |
укалупну́тая |
укалупну́тае |
укалупну́тыя |
Р. |
укалупну́тага |
укалупну́тай укалупну́тае |
укалупну́тага |
укалупну́тых |
Д. |
укалупну́таму |
укалупну́тай |
укалупну́таму |
укалупну́тым |
В. |
укалупну́ты (неадуш.) укалупну́тага (адуш.) |
укалупну́тую |
укалупну́тае |
укалупну́тыя (неадуш.) укалупну́тых (адуш.) |
Т. |
укалупну́тым |
укалупну́тай укалупну́таю |
укалупну́тым |
укалупну́тымі |
М. |
укалупну́тым |
укалупну́тай |
укалупну́тым |
укалупну́тых |
Кароткая форма: укалупну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
укалупну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалупну́ |
укалупнё́м |
2-я ас. |
укалупне́ш |
укалупняце́ |
3-я ас. |
укалупне́ |
укалупну́ць |
Прошлы час |
м. |
укалупну́ў |
укалупну́лі |
ж. |
укалупну́ла |
н. |
укалупну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалупні́ |
укалупні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укалупну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалы́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалы́млю |
укалы́мім |
2-я ас. |
укалы́міш |
укалы́міце |
3-я ас. |
укалы́міць |
укалы́мяць |
Прошлы час |
м. |
укалы́міў |
укалы́мілі |
ж. |
укалы́міла |
н. |
укалы́міла |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалы́м |
укалы́мце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укалы́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
укалыха́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалыха́ны |
укалыха́ная |
укалыха́нае |
укалыха́ныя |
Р. |
укалыха́нага |
укалыха́най укалыха́нае |
укалыха́нага |
укалыха́ных |
Д. |
укалыха́наму |
укалыха́най |
укалыха́наму |
укалыха́ным |
В. |
укалыха́ны (неадуш.) укалыха́нага (адуш.) |
укалыха́ную |
укалыха́нае |
укалыха́ныя (неадуш.) укалыха́ных (адуш.) |
Т. |
укалыха́ным |
укалыха́най укалыха́наю |
укалыха́ным |
укалыха́нымі |
М. |
укалыха́ным |
укалыха́най |
укалыха́ным |
укалыха́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
укалыха́ны |
укалыха́ная |
укалыха́нае |
укалыха́ныя |
Р. |
укалыха́нага |
укалыха́най укалыха́нае |
укалыха́нага |
укалыха́ных |
Д. |
укалыха́наму |
укалыха́най |
укалыха́наму |
укалыха́ным |
В. |
укалыха́ны (неадуш.) укалыха́нага (адуш.) |
укалыха́ную |
укалыха́нае |
укалыха́ныя (неадуш.) укалыха́ных (адуш.) |
Т. |
укалыха́ным |
укалыха́най укалыха́наю |
укалыха́ным |
укалыха́нымі |
М. |
укалыха́ным |
укалыха́най |
укалыха́ным |
укалыха́ных |
Кароткая форма: укалыха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалышу́ся |
укалы́шамся |
2-я ас. |
укалы́шашся |
укалы́шацеся |
3-я ас. |
укалы́шацца |
укалы́шуцца |
Прошлы час |
м. |
укалыха́ўся |
укалыха́ліся |
ж. |
укалыха́лася |
н. |
укалыха́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
укалышы́ся |
укалышы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укалыха́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
укалыха́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
укалышу́ |
укалы́шам |
2-я ас. |
укалы́шаш |
укалы́шаце |
3-я ас. |
укалы́ша |
укалы́шуць |
Прошлы час |
м. |
укалыха́ў |
укалыха́лі |
ж. |
укалыха́ла |
н. |
укалыха́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
укалыха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.