укалупну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укалупну́ты укалупну́тая укалупну́тае укалупну́тыя
Р. укалупну́тага укалупну́тай
укалупну́тае
укалупну́тага укалупну́тых
Д. укалупну́таму укалупну́тай укалупну́таму укалупну́тым
В. укалупну́ты (неадуш.)
укалупну́тага (адуш.)
укалупну́тую укалупну́тае укалупну́тыя (неадуш.)
укалупну́тых (адуш.)
Т. укалупну́тым укалупну́тай
укалупну́таю
укалупну́тым укалупну́тымі
М. укалупну́тым укалупну́тай укалупну́тым укалупну́тых

Кароткая форма: укалупну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)