Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

узаемавы́гаднасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	узаемавы́гаднасць
Р.	узаемавы́гаднасці
Д.	узаемавы́гаднасці
В.	узаемавы́гаднасць
Т.	узаемавы́гаднасцю
М.	узаемавы́гаднасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

узаемавы́гадны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемавы́гадны	узаемавы́гадная	узаемавы́гаднае	узаемавы́гадныя
Р.	узаемавы́гаднага	узаемавы́гаднай узаемавы́гаднае	узаемавы́гаднага	узаемавы́гадных
Д.	узаемавы́гаднаму	узаемавы́гаднай	узаемавы́гаднаму	узаемавы́гадным
В.	узаемавы́гадны (неадуш.) узаемавы́гаднага (адуш.)	узаемавы́гадную	узаемавы́гаднае	узаемавы́гадныя (неадуш.) узаемавы́гадных (адуш.)
Т.	узаемавы́гадным	узаемавы́гаднай узаемавы́гаднаю	узаемавы́гадным	узаемавы́гаднымі
М.	узаемавы́гадным	узаемавы́гаднай	узаемавы́гадным	узаемавы́гадных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

узаемавызнача́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемавызнача́льны	узаемавызнача́льная	узаемавызнача́льнае	узаемавызнача́льныя
Р.	узаемавызнача́льнага	узаемавызнача́льнай узаемавызнача́льнае	узаемавызнача́льнага	узаемавызнача́льных
Д.	узаемавызнача́льнаму	узаемавызнача́льнай	узаемавызнача́льнаму	узаемавызнача́льным
В.	узаемавызнача́льны (неадуш.) узаемавызнача́льнага (адуш.)	узаемавызнача́льную	узаемавызнача́льнае	узаемавызнача́льныя (неадуш.) узаемавызнача́льных (адуш.)
Т.	узаемавызнача́льным	узаемавызнача́льнай узаемавызнача́льнаю	узаемавызнача́льным	узаемавызнача́льнымі
М.	узаемавызнача́льным	узаемавызнача́льнай	узаемавызнача́льным	узаемавызнача́льных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемавыключа́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
узаемавыключа́льна	-	-

узаемавыключа́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	узаемавыключа́льнасць
Р.	узаемавыключа́льнасці
Д.	узаемавыключа́льнасці
В.	узаемавыключа́льнасць
Т.	узаемавыключа́льнасцю
М.	узаемавыключа́льнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

узаемавыключа́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемавыключа́льны	узаемавыключа́льная	узаемавыключа́льнае	узаемавыключа́льныя
Р.	узаемавыключа́льнага	узаемавыключа́льнай узаемавыключа́льнае	узаемавыключа́льнага	узаемавыключа́льных
Д.	узаемавыключа́льнаму	узаемавыключа́льнай	узаемавыключа́льнаму	узаемавыключа́льным
В.	узаемавыключа́льны (неадуш.) узаемавыключа́льнага (адуш.)	узаемавыключа́льную	узаемавыключа́льнае	узаемавыключа́льныя (неадуш.) узаемавыключа́льных (адуш.)
Т.	узаемавыключа́льным	узаемавыключа́льнай узаемавыключа́льнаю	узаемавыключа́льным	узаемавыключа́льнымі
М.	узаемавыключа́льным	узаемавыключа́льнай	узаемавыключа́льным	узаемавыключа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

узаемавыключа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	узаемавыключа́ю	узаемавыключа́ем
2-я ас.	узаемавыключа́еш	узаемавыключа́еце
3-я ас.	узаемавыключа́е	узаемавыключа́юць
Прошлы час
м.	узаемавыключа́ў	узаемавыключа́лі
ж.	узаемавыключа́ла
н.	узаемавыключа́ла
Загадны лад
2-я ас.	узаемавыключа́й	узаемавыключа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	узаемавыключа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

узаемавыклю́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.	мн.
Н.	узаемавыклю́чнасць	узаемавыклю́чнасці
Р.	узаемавыклю́чнасці	узаемавыклю́чнасцяў узаемавыклю́чнасцей
Д.	узаемавыклю́чнасці	узаемавыклю́чнасцям
В.	узаемавыклю́чнасць	узаемавыклю́чнасці
Т.	узаемавыклю́чнасцю	узаемавыклю́чнасцямі
М.	узаемавыклю́чнасці	узаемавыклю́чнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

узаемавыклю́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемавыклю́чны	узаемавыклю́чная	узаемавыклю́чнае	узаемавыклю́чныя
Р.	узаемавыклю́чнага	узаемавыклю́чнай узаемавыклю́чнае	узаемавыклю́чнага	узаемавыклю́чных
Д.	узаемавыклю́чнаму	узаемавыклю́чнай	узаемавыклю́чнаму	узаемавыклю́чным
В.	узаемавыклю́чны (неадуш.) узаемавыклю́чнага (адуш.)	узаемавыклю́чную	узаемавыклю́чнае	узаемавыклю́чныя (неадуш.) узаемавыклю́чных (адуш.)
Т.	узаемавыклю́чным	узаемавыклю́чнай узаемавыклю́чнаю	узаемавыклю́чным	узаемавыклю́чнымі
М.	узаемавыклю́чным	узаемавыклю́чнай	узаемавыклю́чным	узаемавыклю́чных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемавылуча́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узаемавылуча́льны	узаемавылуча́льная	узаемавылуча́льнае	узаемавылуча́льныя
Р.	узаемавылуча́льнага	узаемавылуча́льнай узаемавылуча́льнае	узаемавылуча́льнага	узаемавылуча́льных
Д.	узаемавылуча́льнаму	узаемавылуча́льнай	узаемавылуча́льнаму	узаемавылуча́льным
В.	узаемавылуча́льны (неадуш.) узаемавылуча́льнага (адуш.)	узаемавылуча́льную	узаемавылуча́льнае	узаемавылуча́льныя (неадуш.) узаемавылуча́льных (адуш.)
Т.	узаемавылуча́льным	узаемавылуча́льнай узаемавылуча́льнаю	узаемавылуча́льным	узаемавылуча́льнымі
М.	узаемавылуча́льным	узаемавылуча́льнай	узаемавылуча́льным	узаемавылуча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)