узаемавыклю́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. узаемавыклю́чнасць узаемавыклю́чнасці
Р. узаемавыклю́чнасці узаемавыклю́чнасцяў
узаемавыклю́чнасцей
Д. узаемавыклю́чнасці узаемавыклю́чнасцям
В. узаемавыклю́чнасць узаемавыклю́чнасці
Т. узаемавыклю́чнасцю узаемавыклю́чнасцямі
М. узаемавыклю́чнасці узаемавыклю́чнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)