Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в к л м н о п р с у ф х ы э ю

а б в г д е ж з і й к л м н п р с т ф х ц ч ш я

Туля́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Туля́цічы
Р.	Туля́ціч Туля́цічаў
Д.	Туля́цічам
В.	Туля́цічы
Т.	Туля́цічамі
М.	Туля́цічах

туля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	туля́юся	туля́емся
2-я ас.	туля́ешся	туля́ецеся
3-я ас.	туля́ецца	туля́юцца
Прошлы час
м.	туля́ўся	туля́ліся
ж.	туля́лася
н.	туля́лася
Загадны лад
2-я ас.	туля́йся	туля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	туля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.