султа́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
султа́нскі |
султа́нская |
султа́нскае |
султа́нскія |
Р. |
султа́нскага |
султа́нскай султа́нскае |
султа́нскага |
султа́нскіх |
Д. |
султа́нскаму |
султа́нскай |
султа́нскаму |
султа́нскім |
В. |
султа́нскі (неадуш.) султа́нскага (адуш.) |
султа́нскую |
султа́нскае |
султа́нскія (неадуш.) султа́нскіх (адуш.) |
Т. |
султа́нскім |
султа́нскай султа́нскаю |
султа́нскім |
султа́нскімі |
М. |
султа́нскім |
султа́нскай |
султа́нскім |
султа́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
султа́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
султа́нства |
Р. |
султа́нства |
Д. |
султа́нству |
В. |
султа́нства |
Т. |
султа́нствам |
М. |
султа́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
султа́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
султа́нчык |
султа́нчыкі |
Р. |
султа́нчыка |
султа́нчыкаў |
Д. |
султа́нчыку |
султа́нчыкам |
В. |
султа́нчык |
султа́нчыкі |
Т. |
султа́нчыкам |
султа́нчыкамі |
М. |
султа́нчыку |
султа́нчыках |
Крыніцы:
tsblm1996.
сульгі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сульгі́н |
Р. |
сульгі́ну |
Д. |
сульгі́ну |
В. |
сульгі́н |
Т. |
сульгі́нам |
М. |
сульгі́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сульжы́цы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сульжы́цы |
Р. |
Сульжы́ц Сульжы́цаў |
Д. |
Сульжы́цам |
В. |
Сульжы́цы |
Т. |
Сульжы́цамі |
М. |
Сульжы́цах |
Сульжы́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сульжы́чы |
Р. |
Сульжы́ч Сульжы́чаў |
Д. |
Сульжы́чам |
В. |
Сульжы́чы |
Т. |
Сульжы́чамі |
М. |
Сульжы́чах |
сульсе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сульсе́н |
Р. |
сульсе́ну |
Д. |
сульсе́ну |
В. |
сульсе́н |
Т. |
сульсе́нам |
М. |
сульсе́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сульфава́нне |
Р. |
сульфава́ння |
Д. |
сульфава́нню |
В. |
сульфава́нне |
Т. |
сульфава́ннем |
М. |
сульфава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сульфава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сульфу́ецца |
сульфу́юцца |
Прошлы час |
м. |
сульфава́ўся |
сульфава́ліся |
ж. |
сульфава́лася |
н. |
сульфава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сульфу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.