ратапры́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ратапры́нт |
ратапры́нты |
Р. |
ратапры́нта |
ратапры́нтаў |
Д. |
ратапры́нту |
ратапры́нтам |
В. |
ратапры́нт |
ратапры́нты |
Т. |
ратапры́нтам |
ратапры́нтамі |
М. |
ратапры́нце |
ратапры́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратапры́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ратапры́нтны |
ратапры́нтная |
ратапры́нтнае |
ратапры́нтныя |
Р. |
ратапры́нтнага |
ратапры́нтнай ратапры́нтнае |
ратапры́нтнага |
ратапры́нтных |
Д. |
ратапры́нтнаму |
ратапры́нтнай |
ратапры́нтнаму |
ратапры́нтным |
В. |
ратапры́нтны (неадуш.) ратапры́нтнага (адуш.) |
ратапры́нтную |
ратапры́нтнае |
ратапры́нтныя (неадуш.) ратапры́нтных (адуш.) |
Т. |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнай ратапры́нтнаю |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнымі |
М. |
ратапры́нтным |
ратапры́нтнай |
ратапры́нтным |
ратапры́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
рата́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рата́тар |
рата́тары |
Р. |
рата́тара |
рата́тараў |
Д. |
рата́тару |
рата́тарам |
В. |
рата́тар |
рата́тары |
Т. |
рата́тарам |
рата́тарамі |
М. |
рата́тары |
рата́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рата́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
рата́тарны |
рата́тарная |
рата́тарнае |
рата́тарныя |
Р. |
рата́тарнага |
рата́тарнай рата́тарнае |
рата́тарнага |
рата́тарных |
Д. |
рата́тарнаму |
рата́тарнай |
рата́тарнаму |
рата́тарным |
В. |
рата́тарны (неадуш.) рата́тарнага (адуш.) |
рата́тарную |
рата́тарнае |
рата́тарныя (неадуш.) рата́тарных (адуш.) |
Т. |
рата́тарным |
рата́тарнай рата́тарнаю |
рата́тарным |
рата́тарнымі |
М. |
рата́тарным |
рата́тарнай |
рата́тарным |
рата́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ратаўні́к |
ратаўнікі́ |
Р. |
ратаўніка́ |
ратаўніко́ў |
Д. |
ратаўніку́ |
ратаўніка́м |
В. |
ратаўніка́ |
ратаўніко́ў |
Т. |
ратаўніко́м |
ратаўніка́мі |
М. |
ратаўніку́ |
ратаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ратаўні́ца |
ратаўні́цы |
Р. |
ратаўні́цы |
ратаўні́ц |
Д. |
ратаўні́цы |
ратаўні́цам |
В. |
ратаўні́цу |
ратаўні́ц |
Т. |
ратаўні́цай ратаўні́цаю |
ратаўні́цамі |
М. |
ратаўні́цы |
ратаўні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
ратаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ратаўні́чы |
ратаўні́чая |
ратаўні́чае |
ратаўні́чыя |
Р. |
ратаўні́чага |
ратаўні́чай ратаўні́чае |
ратаўні́чага |
ратаўні́чых |
Д. |
ратаўні́чаму |
ратаўні́чай |
ратаўні́чаму |
ратаўні́чым |
В. |
ратаўні́чы (неадуш.) ратаўні́чага (адуш.) |
ратаўні́чую |
ратаўні́чае |
ратаўні́чыя (неадуш.) ратаўні́чых (адуш.) |
Т. |
ратаўні́чым |
ратаўні́чай ратаўні́чаю |
ратаўні́чым |
ратаўні́чымі |
М. |
ратаўні́чым |
ратаўні́чай |
ратаўні́чым |
ратаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ратацыё́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ратацыё́нка |
ратацыё́нкі |
Р. |
ратацыё́нкі |
ратацыё́нак |
Д. |
ратацыё́нцы |
ратацыё́нкам |
В. |
ратацыё́нку |
ратацыё́нкі |
Т. |
ратацыё́нкай ратацыё́нкаю |
ратацыё́нкамі |
М. |
ратацыё́нцы |
ратацыё́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.