педалява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
педалява́ны |
педалява́ная |
педалява́нае |
педалява́ныя |
Р. |
педалява́нага |
педалява́най педалява́нае |
педалява́нага |
педалява́ных |
Д. |
педалява́наму |
педалява́най |
педалява́наму |
педалява́ным |
В. |
педалява́ны (неадуш.) педалява́нага (адуш.) |
педалява́ную |
педалява́нае |
педалява́ныя (неадуш.) педалява́ных (адуш.) |
Т. |
педалява́ным |
педалява́най педалява́наю |
педалява́ным |
педалява́нымі |
М. |
педалява́ным |
педалява́най |
педалява́ным |
педалява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
педалява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
педалява́ны |
педалява́ная |
педалява́нае |
педалява́ныя |
Р. |
педалява́нага |
педалява́най педалява́нае |
педалява́нага |
педалява́ных |
Д. |
педалява́наму |
педалява́най |
педалява́наму |
педалява́ным |
В. |
педалява́ны (неадуш.) педалява́нага (адуш.) |
педалява́ную |
педалява́нае |
педалява́ныя (неадуш.) педалява́ных (адуш.) |
Т. |
педалява́ным |
педалява́най педалява́наю |
педалява́ным |
педалява́нымі |
М. |
педалява́ным |
педалява́най |
педалява́ным |
педалява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
педалява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
педалю́ецца |
педалю́юцца |
Прошлы час |
м. |
педалява́ўся |
педалява́ліся |
ж. |
педалява́лася |
н. |
педалява́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
педалю́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
педалява́ць
‘націскаць на педаль; вылучаць, падкрэсліваць што-небудзь (педаляваць бесчалавечнасць)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
педалю́ю |
педалю́ем |
2-я ас. |
педалю́еш |
педалю́еце |
3-я ас. |
педалю́е |
педалю́юць |
Прошлы час |
м. |
педалява́ў |
педалява́лі |
ж. |
педалява́ла |
н. |
педалява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
педалю́й |
педалю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
педалю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
педамарфо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
педамарфо́з |
педамарфо́зы |
Р. |
педамарфо́зу |
педамарфо́заў |
Д. |
педамарфо́зу |
педамарфо́зам |
В. |
педамарфо́з |
педамарфо́зы |
Т. |
педамарфо́зам |
педамарфо́замі |
М. |
педамарфо́зе |
педамарфо́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
педаметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
педаметры́чны |
педаметры́чная |
педаметры́чнае |
педаметры́чныя |
Р. |
педаметры́чнага |
педаметры́чнай педаметры́чнае |
педаметры́чнага |
педаметры́чных |
Д. |
педаметры́чнаму |
педаметры́чнай |
педаметры́чнаму |
педаметры́чным |
В. |
педаметры́чны (неадуш.) педаметры́чнага (адуш.) |
педаметры́чную |
педаметры́чнае |
педаметры́чныя (неадуш.) педаметры́чных (адуш.) |
Т. |
педаметры́чным |
педаметры́чнай педаметры́чнаю |
педаметры́чным |
педаметры́чнымі |
М. |
педаметры́чным |
педаметры́чнай |
педаметры́чным |
педаметры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
педано́м
‘службовая асоба ў Спарце’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
педано́м |
педано́мы |
Р. |
педано́ма |
педано́маў |
Д. |
педано́му |
педано́мам |
В. |
педано́ма |
педано́маў |
Т. |
педано́мам |
педано́мамі |
М. |
педано́ме |
педано́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
педа́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
педа́нт |
педа́нты |
Р. |
педа́нта |
педа́нтаў |
Д. |
педа́нту |
педа́нтам |
В. |
педа́нта |
педа́нтаў |
Т. |
педа́нтам |
педа́нтамі |
М. |
педа́нце |
педа́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
педа́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
педа́нтка |
педа́нткі |
Р. |
педа́нткі |
педа́нтак |
Д. |
педа́нтцы |
педа́нткам |
В. |
педа́нтку |
педа́нтак |
Т. |
педа́нткай педа́нткаю |
педа́нткамі |
М. |
педа́нтцы |
педа́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.