Мілайшу́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мілайшу́ны |
Р. |
Мілайшу́н Мілайшу́наў |
Д. |
Мілайшу́нам |
В. |
Мілайшу́ны |
Т. |
Мілайшу́намі |
М. |
Мілайшу́нах |
мілакардзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мілакардзі́н |
Р. |
мілакардзі́ну |
Д. |
мілакардзі́ну |
В. |
мілакардзі́н |
Т. |
мілакардзі́нам |
М. |
мілакардзі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Міла́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Міла́н |
Р. |
Міла́на |
Д. |
Міла́ну |
В. |
Міла́н |
Т. |
Міла́нам |
М. |
Міла́не |
мілані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мілані́т |
мілані́ты |
Р. |
мілані́ту |
мілані́таў |
Д. |
мілані́ту |
мілані́там |
В. |
мілані́т |
мілані́ты |
Т. |
мілані́там |
мілані́тамі |
М. |
мілані́це |
мілані́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Міласла́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Міласла́вічы |
Р. |
Міласла́віч Міласла́вічаў |
Д. |
Міласла́вічам |
В. |
Міласла́вічы |
Т. |
Міласла́вічамі |
М. |
Міласла́вічах |
мі́ласліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
мі́ласліва |
мі́ласлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
мі́ласлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
мі́ласлівасць |
Р. |
мі́ласлівасці |
Д. |
мі́ласлівасці |
В. |
мі́ласлівасць |
Т. |
мі́ласлівасцю |
М. |
мі́ласлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.