Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мілазро́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мілазро́чны мілазро́чная мілазро́чнае мілазро́чныя
Р. мілазро́чнага мілазро́чнай
мілазро́чнае
мілазро́чнага мілазро́чных
Д. мілазро́чнаму мілазро́чнай мілазро́чнаму мілазро́чным
В. мілазро́чны (неадуш.)
мілазро́чнага (адуш.)
мілазро́чную мілазро́чнае мілазро́чныя (неадуш.)
мілазро́чных (адуш.)
Т. мілазро́чным мілазро́чнай
мілазро́чнаю
мілазро́чным мілазро́чнымі
М. мілазро́чным мілазро́чнай мілазро́чным мілазро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Мілайшу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мілайшу́ны
Р. Мілайшу́н
Мілайшу́наў
Д. Мілайшу́нам
В. Мілайшу́ны
Т. Мілайшу́намі
М. Мілайшу́нах

мілакардзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мілакардзі́н
Р. мілакардзі́ну
Д. мілакардзі́ну
В. мілакардзі́н
Т. мілакардзі́нам
М. мілакардзі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Міла́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міла́н
Р. Міла́на
Д. Міла́ну
В. Міла́н
Т. Міла́нам
М. Міла́не

мілані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мілані́т мілані́ты
Р. мілані́ту мілані́таў
Д. мілані́ту мілані́там
В. мілані́т мілані́ты
Т. мілані́там мілані́тамі
М. мілані́це мілані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

міла́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міла́нскі міла́нская міла́нскае міла́нскія
Р. міла́нскага міла́нскай
міла́нскае
міла́нскага міла́нскіх
Д. міла́нскаму міла́нскай міла́нскаму міла́нскім
В. міла́нскі (неадуш.)
міла́нскага (адуш.)
міла́нскую міла́нскае міла́нскія (неадуш.)
міла́нскіх (адуш.)
Т. міла́нскім міла́нскай
міла́нскаю
міла́нскім міла́нскімі
М. міла́нскім міла́нскай міла́нскім міла́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

міласла́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міласла́віцкі міласла́віцкая міласла́віцкае міласла́віцкія
Р. міласла́віцкага міласла́віцкай
міласла́віцкае
міласла́віцкага міласла́віцкіх
Д. міласла́віцкаму міласла́віцкай міласла́віцкаму міласла́віцкім
В. міласла́віцкі (неадуш.)
міласла́віцкага (адуш.)
міласла́віцкую міласла́віцкае міласла́віцкія (неадуш.)
міласла́віцкіх (адуш.)
Т. міласла́віцкім міласла́віцкай
міласла́віцкаю
міласла́віцкім міласла́віцкімі
М. міласла́віцкім міласла́віцкай міласла́віцкім міласла́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Міласла́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міласла́вічы
Р. Міласла́віч
Міласла́вічаў
Д. Міласла́вічам
В. Міласла́вічы
Т. Міласла́вічамі
М. Міласла́вічах

мі́ласліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мі́ласліва мі́ласлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

мі́ласлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мі́ласлівасць
Р. мі́ласлівасці
Д. мі́ласлівасці
В. мі́ласлівасць
Т. мі́ласлівасцю
М. мі́ласлівасці

Крыніцы: piskunou2012.