Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

муражы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. муражы́нка муражы́нкі
Р. муражы́нкі муражы́нак
Д. муражы́нцы муражы́нкам
В. муражы́нку муражы́нкі
Т. муражы́нкай
муражы́нкаю		 муражы́нкамі
М. муражы́нцы муражы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

муралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муралі́ст муралі́сты
Р. муралі́ста муралі́стаў
Д. муралі́сту муралі́стам
В. муралі́ста муралі́стаў
Т. муралі́стам муралі́стамі
М. муралі́сце муралі́стах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

мура́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. мура́ль мура́лі
Р. мура́лі мура́лей
Д. мура́лі мура́лям
В. мура́ль мура́лі
Т. мура́ллю мура́лямі
М. мура́лі мура́лях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

му́рама

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. му́рама
Р. му́рамы
Д. му́раме
В. му́раму
Т. му́рамай
му́рамаю
М. му́раме

Крыніцы: piskunou2012.

му́рамскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. му́рамскі му́рамская му́рамскае му́рамскія
Р. му́рамскага му́рамскай
му́рамскае		 му́рамскага му́рамскіх
Д. му́рамскаму му́рамскай му́рамскаму му́рамскім
В. му́рамскі (неадуш.)
му́рамскага (адуш.)		 му́рамскую му́рамскае му́рамскія (неадуш.)
му́рамскіх (адуш.)
Т. му́рамскім му́рамскай
му́рамскаю		 му́рамскім му́рамскімі
М. му́рамскім му́рамскай му́рамскім му́рамскіх

Крыніцы: piskunou2012.

му́рамы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. му́рамы
Р. му́рамаў
Д. му́рамам
В. му́рамаў
Т. му́рамамі
М. му́рамах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

мурані́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурані́ца мурані́цы
Р. мурані́цы мурані́ц
Д. мурані́цы мурані́цам
В. мурані́цу мурані́цы
Т. мурані́цай
мурані́цаю		 мурані́цамі
М. мурані́цы мурані́цах

Крыніцы: piskunou2012.

мураўё́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мураўё́ўка мураўё́ўкі
Р. мураўё́ўкі мураўё́вак
Д. мураўё́ўцы мураўё́ўкам
В. мураўё́ўку мураўё́ўкі
Т. мураўё́ўкай
мураўё́ўкаю		 мураўё́ўкамі
М. мураўё́ўцы мураўё́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Мураўё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мураўё́ўка
Р. Мураўё́ўкі
Д. Мураўё́ўцы
В. Мураўё́ўку
Т. Мураўё́ўкай
Мураўё́ўкаю
М. Мураўё́ўцы

Мураўі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мураўі́
Р. Мураўё́ў
Д. Мураўя́м
В. Мураўі́
Т. Мураўя́мі
М. Мураўя́х