Мураўё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мураўё́ўка
Р. Мураўё́ўкі
Д. Мураўё́ўцы
В. Мураўё́ўку
Т. Мураўё́ўкай
Мураўё́ўкаю
М. Мураўё́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)