мурані́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
мурані́ца | мурані́цы | |
мурані́цы | мурані́ц | |
мурані́цы | мурані́цам | |
мурані́цу | мурані́цы | |
мурані́цай мурані́цаю |
мурані́цамі | |
мурані́цы | мурані́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)