ке́рзаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ке́рзаю |
ке́рзаем |
2-я ас. |
ке́рзаеш |
ке́рзаеце |
3-я ас. |
ке́рзае |
ке́рзаюць |
Прошлы час |
м. |
ке́рзаў |
ке́рзалі |
ж. |
ке́рзала |
н. |
ке́рзала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ке́рзай |
ке́рзайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ке́рзаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ке́рканне |
Р. |
ке́ркання |
Д. |
ке́рканню |
В. |
ке́рканне |
Т. |
ке́рканнем |
М. |
ке́рканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́ркаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ке́ркае |
ке́ркаюць |
Прошлы час |
м. |
ке́ркаў |
ке́ркалі |
ж. |
ке́ркала |
н. |
ке́ркала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ке́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
керлінгі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
керлінгі́ст |
керлінгі́сты |
Р. |
керлінгі́ста |
керлінгі́стаў |
Д. |
керлінгі́сту |
керлінгі́стам |
В. |
керлінгі́ста |
керлінгі́стаў |
Т. |
керлінгі́стам |
керлінгі́стамі |
М. |
керлінгі́сце |
керлінгі́стах |
Крыніцы:
sbm2012.
керме́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
керме́к |
керме́кі |
Р. |
керме́ку |
керме́каў |
Д. |
керме́ку |
керме́кам |
В. |
керме́к |
керме́кі |
Т. |
керме́кам |
керме́камі |
М. |
керме́ку |
керме́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
керме́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
керме́т |
керме́ты |
Р. |
керме́ту |
керме́таў |
Д. |
керме́ту |
керме́там |
В. |
керме́т |
керме́ты |
Т. |
керме́там |
керме́тамі |
М. |
керме́це |
керме́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кермяля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кермяля́ны |
Р. |
Кермяля́н Кермяля́наў |
Д. |
Кермяля́нам |
В. |
Кермяля́ны |
Т. |
Кермяля́намі |
М. |
Кермяля́нах |
ке́рн
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ке́рн |
Р. |
ке́рну |
Д. |
ке́рну |
В. |
ке́рн |
Т. |
ке́рнам |
М. |
ке́рне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
керне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
керне́нне |
Р. |
керне́ння |
Д. |
керне́нню |
В. |
керне́нне |
Т. |
керне́ннем |
М. |
керне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.