керме́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| керме́т | керме́ты | |
| керме́ту | керме́таў | |
| керме́ту | керме́там | |
| керме́т | керме́ты | |
| керме́там | керме́тамі | |
| керме́це | керме́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)