Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вяду́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяду́чы вяду́чая вяду́чае вяду́чыя
Р. вяду́чага вяду́чай
вяду́чае		 вяду́чага вяду́чых
Д. вяду́чаму вяду́чай вяду́чаму вяду́чым
В. вяду́чы (неадуш.)
вяду́чага (адуш.)		 вяду́чую вяду́чае вяду́чыя (неадуш.)
вяду́чых (адуш.)
Т. вяду́чым вяду́чай
вяду́чаю		 вяду́чым вяду́чымі
М. вяду́чым вяду́чай вяду́чым вяду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяду́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяду́чы вяду́чая вяду́чае вяду́чыя
Р. вяду́чага вяду́чай
вяду́чае		 вяду́чага вяду́чых
Д. вяду́чаму вяду́чай вяду́чаму вяду́чым
В. вяду́чы (неадуш.)
вяду́чага (адуш.)		 вяду́чую вяду́чае вяду́чыя (неадуш.)
вяду́чых (адуш.)
Т. вяду́чым вяду́чай
вяду́чаю		 вяду́чым вяду́чымі
М. вяду́чым вяду́чай вяду́чым вяду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вяжно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Вяжно́е
Р. Вяжно́га
Д. Вяжно́му
В. Вяжно́е
Т. Вяжны́м
М. Вяжны́м

Вяжны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вяжны́
Р. Вяжно́ў
Д. Вяжна́м
В. Вяжны́
Т. Вяжна́мі
М. Вяжна́х

Вяжо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вяжо́ўка
Р. Вяжо́ўкі
Д. Вяжо́ўцы
В. Вяжо́ўку
Т. Вяжо́ўкай
Вяжо́ўкаю
М. Вяжо́ўцы

Вяжу́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вяжу́ці
Р. Вяжу́ць
Вяжу́цяў
Д. Вяжу́цям
В. Вяжу́ці
Т. Вяжу́цямі
М. Вяжу́цях

вя́жучы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́жучы вя́жучая вя́жучае вя́жучыя
Р. вя́жучага вя́жучай
вя́жучае		 вя́жучага вя́жучых
Д. вя́жучаму вя́жучай вя́жучаму вя́жучым
В. вя́жучы (неадуш.) вя́жучую вя́жучае вя́жучыя (неадуш.)
Т. вя́жучым вя́жучай
вя́жучаю		 вя́жучым вя́жучымі
М. вя́жучым вя́жучай вя́жучым вя́жучых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вя́жучы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́жучы вя́жучая вя́жучае вя́жучыя
Р. вя́жучага вя́жучай
вя́жучае		 вя́жучага вя́жучых
Д. вя́жучаму вя́жучай вя́жучаму вя́жучым
В. вя́жучы (неадуш.) вя́жучую вя́жучае вя́жучыя (неадуш.)
Т. вя́жучым вя́жучай
вя́жучаю		 вя́жучым вя́жучымі
М. вя́жучым вя́жучай вя́жучым вя́жучых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вя́жы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вя́жы
Р. Вя́ж
Вя́жаў
Д. Вя́жам
В. Вя́жы
Т. Вя́жамі
М. Вя́жах

Вяжы́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вяжы́шча
Р. Вяжы́шча
Д. Вяжы́шчу
В. Вяжы́шча
Т. Вяжы́шчам
М. Вяжы́шчы