Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

выцвіта́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выцвіта́е выцвіта́юць
Прошлы час
м. выцвіта́ў выцвіта́лі
ж. выцвіта́ла
н. выцвіта́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выцві́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выцві́твае выцві́тваюць
Прошлы час
м. выцві́тваў выцві́твалі
ж. выцві́твала
н. выцві́твала

Крыніцы: krapivabr2012.

вы́цвічаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́цвічаны вы́цвічаная вы́цвічанае вы́цвічаныя
Р. вы́цвічанага вы́цвічанай
вы́цвічанае
вы́цвічанага вы́цвічаных
Д. вы́цвічанаму вы́цвічанай вы́цвічанаму вы́цвічаным
В. вы́цвічаны (неадуш.)
вы́цвічанага (адуш.)
вы́цвічаную вы́цвічанае вы́цвічаныя (неадуш.)
вы́цвічаных (адуш.)
Т. вы́цвічаным вы́цвічанай
вы́цвічанаю
вы́цвічаным вы́цвічанымі
М. вы́цвічаным вы́цвічанай вы́цвічаным вы́цвічаных

Крыніцы: piskunou2012.

вы́цвічыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цвічуся вы́цвічымся
2-я ас. вы́цвічышся вы́цвічыцеся
3-я ас. вы́цвічыцца вы́цвічацца
Прошлы час
м. вы́цвічыўся вы́цвічыліся
ж. вы́цвічылася
н. вы́цвічылася
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цвічыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вы́цвічыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цвічу вы́цвічым
2-я ас. вы́цвічыш вы́цвічыце
3-я ас. вы́цвічыць вы́цвічаць
Прошлы час
м. вы́цвічыў вы́цвічылі
ж. вы́цвічыла
н. вы́цвічыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цвічыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

выцвярэ́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выцвярэ́жванне
Р. выцвярэ́жвання
Д. выцвярэ́жванню
В. выцвярэ́жванне
Т. выцвярэ́жваннем
М. выцвярэ́жванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

выцвярэ́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцвярэ́жваюся выцвярэ́жваемся
2-я ас. выцвярэ́жваешся выцвярэ́жваецеся
3-я ас. выцвярэ́жваецца выцвярэ́жваюцца
Прошлы час
м. выцвярэ́жваўся выцвярэ́жваліся
ж. выцвярэ́жвалася
н. выцвярэ́жвалася
Загадны лад
2-я ас. выцвярэ́жвайся выцвярэ́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцвярэ́жваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выцвярэ́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцвярэ́жваю выцвярэ́жваем
2-я ас. выцвярэ́жваеш выцвярэ́жваеце
3-я ас. выцвярэ́жвае выцвярэ́жваюць
Прошлы час
м. выцвярэ́жваў выцвярэ́жвалі
ж. выцвярэ́жвала
н. выцвярэ́жвала
Загадны лад
2-я ас. выцвярэ́жвай выцвярэ́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцвярэ́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выцвярэ́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выцвярэ́знік выцвярэ́знікі
Р. выцвярэ́зніка выцвярэ́знікаў
Д. выцвярэ́зніку выцвярэ́знікам
В. выцвярэ́знік выцвярэ́знікі
Т. выцвярэ́знікам выцвярэ́знікамі
М. выцвярэ́зніку выцвярэ́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́цеклы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́цеклы вы́цеклая вы́цеклае вы́цеклыя
Р. вы́цеклага вы́цеклай
вы́цеклае
вы́цеклага вы́цеклых
Д. вы́цекламу вы́цеклай вы́цекламу вы́цеклым
В. вы́цеклы (неадуш.)
вы́цеклага (адуш.)
вы́цеклую вы́цеклае вы́цеклыя (неадуш.)
вы́цеклых (адуш.)
Т. вы́цеклым вы́цеклай
вы́цеклаю
вы́цеклым вы́цеклымі
М. вы́цеклым вы́цеклай вы́цеклым вы́цеклых

Крыніцы: piskunou2012.