вы́цвічыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цвічу вы́цвічым
2-я ас. вы́цвічыш вы́цвічыце
3-я ас. вы́цвічыць вы́цвічаць
Прошлы час
м. вы́цвічыў вы́цвічылі
ж. вы́цвічыла
н. вы́цвічыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цвічыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)