вы́цвічаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́цвічаны вы́цвічаная вы́цвічанае вы́цвічаныя
Р. вы́цвічанага вы́цвічанай
вы́цвічанае		 вы́цвічанага вы́цвічаных
Д. вы́цвічанаму вы́цвічанай вы́цвічанаму вы́цвічаным
В. вы́цвічаны (неадуш.)
вы́цвічанага (адуш.)		 вы́цвічаную вы́цвічанае вы́цвічаныя (неадуш.)
вы́цвічаных (адуш.)
Т. вы́цвічаным вы́цвічанай
вы́цвічанаю		 вы́цвічаным вы́цвічанымі
М. вы́цвічаным вы́цвічанай вы́цвічаным вы́цвічаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)