выцвярэ́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выцвярэ́знік выцвярэ́знікі
Р. выцвярэ́зніка выцвярэ́знікаў
Д. выцвярэ́зніку выцвярэ́знікам
В. выцвярэ́знік выцвярэ́знікі
Т. выцвярэ́знікам выцвярэ́знікамі
М. выцвярэ́зніку выцвярэ́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)