вынахо́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
вынахо́дліва | вынахо́длівей | - |
Крыніцы:
вынахо́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
вынахо́дліва | вынахо́длівей | - |
Крыніцы:
вынахо́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
вынахо́длівасць | |
вынахо́длівасці | |
вынахо́длівасці | |
вынахо́длівасць | |
вынахо́длівасцю | |
вынахо́длівасці |
Крыніцы:
вынахо́длівы
прыметнік, якасны
вынахо́длівы | вынахо́длівая | вынахо́длівае | вынахо́длівыя | |
вынахо́длівага | вынахо́длівай вынахо́длівае |
вынахо́длівага | вынахо́длівых | |
вынахо́дліваму | вынахо́длівай | вынахо́дліваму | вынахо́длівым | |
вынахо́длівы ( вынахо́длівага ( |
вынахо́длівую | вынахо́длівае | вынахо́длівыя ( вынахо́длівых ( |
|
вынахо́длівым | вынахо́длівай вынахо́дліваю |
вынахо́длівым | вынахо́длівымі | |
вынахо́длівым | вынахо́длівай | вынахо́длівым | вынахо́длівых |
Крыніцы:
вынахо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
вынахо́днасць | |
вынахо́днасці | |
вынахо́днасці | |
вынахо́днасць | |
вынахо́днасцю | |
вынахо́днасці |
Крыніцы:
вынахо́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вынахо́днік | вынахо́днікі | |
вынахо́дніка | вынахо́днікаў | |
вынахо́дніку | вынахо́днікам | |
вынахо́дніка | вынахо́днікаў | |
вынахо́днікам | вынахо́днікамі | |
вынахо́дніку | вынахо́дніках |
Крыніцы:
вынахо́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
вынахо́дніца | вынахо́дніцы | |
вынахо́дніцы | вынахо́дніц | |
вынахо́дніцы | вынахо́дніцам | |
вынахо́дніцу | вынахо́дніц | |
вынахо́дніцай вынахо́дніцаю |
вынахо́дніцамі | |
вынахо́дніцы | вынахо́дніцах |
Крыніцы:
вынахо́дніцкі
прыметнік, адносны
вынахо́дніцкі | вынахо́дніцкая | вынахо́дніцкае | вынахо́дніцкія | |
вынахо́дніцкага | вынахо́дніцкай вынахо́дніцкае |
вынахо́дніцкага | вынахо́дніцкіх | |
вынахо́дніцкаму | вынахо́дніцкай | вынахо́дніцкаму | вынахо́дніцкім | |
вынахо́дніцкі ( вынахо́дніцкага ( |
вынахо́дніцкую | вынахо́дніцкае | вынахо́дніцкія ( вынахо́дніцкіх ( |
|
вынахо́дніцкім | вынахо́дніцкай вынахо́дніцкаю |
вынахо́дніцкім | вынахо́дніцкімі | |
вынахо́дніцкім | вынахо́дніцкай | вынахо́дніцкім | вынахо́дніцкіх |
Крыніцы:
вынахо́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтвы | |
вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтваў | |
вынахо́дніцтву | вынахо́дніцтвам | |
вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтвы | |
вынахо́дніцтвам | вынахо́дніцтвамі | |
вынахо́дніцтве | вынахо́дніцтвах |
Крыніцы:
вынахо́дны
прыметнік, якасны
вынахо́дны | вынахо́дная | вынахо́днае | вынахо́дныя | |
вынахо́днага | вынахо́днай вынахо́днае |
вынахо́днага | вынахо́дных | |
вынахо́днаму | вынахо́днай | вынахо́днаму | вынахо́дным | |
вынахо́дны ( вынахо́днага ( |
вынахо́дную | вынахо́днае | вынахо́дныя ( вынахо́дных ( |
|
вынахо́дным | вынахо́днай вынахо́днаю |
вынахо́дным | вынахо́днымі | |
вынахо́дным | вынахо́днай | вынахо́дным | вынахо́дных |
Крыніцы:
вынахо́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вынахо́дства | вынахо́дствы | |
вынахо́дства | вынахо́дстваў | |
вынахо́дству | вынахо́дствам | |
вынахо́дства | вынахо́дствы | |
вынахо́дствам | вынахо́дствамі | |
вынахо́дстве | вынахо́дствах |
Крыніцы: