вынахо́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вынахо́днік вынахо́днікі
Р. вынахо́дніка вынахо́днікаў
Д. вынахо́дніку вынахо́днікам
В. вынахо́дніка вынахо́днікаў
Т. вынахо́днікам вынахо́днікамі
М. вынахо́дніку вынахо́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)