вынахо́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтвы | |
| вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтваў | |
| вынахо́дніцтву | вынахо́дніцтвам | |
| вынахо́дніцтва | вынахо́дніцтвы | |
| вынахо́дніцтвам | вынахо́дніцтвамі | |
| вынахо́дніцтве | вынахо́дніцтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)