вынахо́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вынахо́дніца | вынахо́дніцы | |
| вынахо́дніцы | вынахо́дніц | |
| вынахо́дніцы | вынахо́дніцам | |
| вынахо́дніцу | вынахо́дніц | |
| вынахо́дніцай вынахо́дніцаю |
вынахо́дніцамі | |
| вынахо́дніцы | вынахо́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)