аўтаблакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтаблакава́нне |
| Р. |
аўтаблакава́ння |
| Д. |
аўтаблакава́нню |
| В. |
аўтаблакава́нне |
| Т. |
аўтаблакава́ннем |
| М. |
аўтаблакава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаблакіра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаблакіра́тар |
аўтаблакіра́тары |
| Р. |
аўтаблакіра́тара |
аўтаблакіра́тараў |
| Д. |
аўтаблакіра́тару |
аўтаблакіра́тарам |
| В. |
аўтаблакіра́тар |
аўтаблакіра́тары |
| Т. |
аўтаблакіра́тарам |
аўтаблакіра́тарамі |
| М. |
аўтаблакіра́тары |
аўтаблакіра́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаблакіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаблакіро́вачны |
аўтаблакіро́вачная |
аўтаблакіро́вачнае |
аўтаблакіро́вачныя |
| Р. |
аўтаблакіро́вачнага |
аўтаблакіро́вачнай
аўтаблакіро́вачнае |
аўтаблакіро́вачнага |
аўтаблакіро́вачных |
| Д. |
аўтаблакіро́вачнаму |
аўтаблакіро́вачнай |
аўтаблакіро́вачнаму |
аўтаблакіро́вачным |
| В. |
аўтаблакіро́вачны (неадуш.) |
аўтаблакіро́вачную |
аўтаблакіро́вачнае |
аўтаблакіро́вачныя (неадуш.) |
| Т. |
аўтаблакіро́вачным |
аўтаблакіро́вачнай
аўтаблакіро́вачнаю |
аўтаблакіро́вачным |
аўтаблакіро́вачнымі |
| М. |
аўтаблакіро́вачным |
аўтаблакіро́вачнай |
аўтаблакіро́вачным |
аўтаблакіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтаблакіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаблакіро́ўка |
аўтаблакіро́ўкі |
| Р. |
аўтаблакіро́ўкі |
аўтаблакіро́вак |
| Д. |
аўтаблакіро́ўцы |
аўтаблакіро́ўкам |
| В. |
аўтаблакіро́ўку |
аўтаблакіро́ўкі |
| Т. |
аўтаблакіро́ўкай
аўтаблакіро́ўкаю |
аўтаблакіро́ўкамі |
| М. |
аўтаблакіро́ўцы |
аўтаблакіро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтабо́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтабо́чка |
аўтабо́чкі |
| Р. |
аўтабо́чкі |
аўтабо́чак |
| Д. |
аўтабо́чцы |
аўтабо́чкам |
| В. |
аўтабо́чку |
аўтабо́чкі |
| Т. |
аўтабо́чкай
аўтабо́чкаю |
аўтабо́чкамі |
| М. |
аўтабо́чцы |
аўтабо́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтабранза́нты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
аўтабранза́нты |
| Р. |
аўтабранза́нтаў |
| Д. |
аўтабранза́нтам |
| В. |
аўтабранза́нты |
| Т. |
аўтабранза́нтамі |
| М. |
аўтабранза́нтах |
Крыніцы:
sbm2012.
аўтабраняві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтабраняві́к |
аўтабраневікі́ |
| Р. |
аўтабраневіка́ |
аўтабраневіко́ў |
| Д. |
аўтабраневіку́ |
аўтабраневіка́м |
| В. |
аўтабраняві́к |
аўтабраневікі́ |
| Т. |
аўтабраневіко́м |
аўтабраневіка́мі |
| М. |
аўтабраневіку́ |
аўтабраневіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтабранята́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтабранята́нкавы |
аўтабранята́нкавая |
аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавыя |
| Р. |
аўтабранята́нкавага |
аўтабранята́нкавай
аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавага |
аўтабранята́нкавых |
| Д. |
аўтабранята́нкаваму |
аўтабранята́нкавай |
аўтабранята́нкаваму |
аўтабранята́нкавым |
| В. |
аўтабранята́нкавы (неадуш.)
аўтабранята́нкавага (адуш.) |
аўтабранята́нкавую |
аўтабранята́нкавае |
аўтабранята́нкавыя (неадуш.)
аўтабранята́нкавых (адуш.) |
| Т. |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавай
аўтабранята́нкаваю |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавымі |
| М. |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавай |
аўтабранята́нкавым |
аўтабранята́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аўтабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтабудава́нне |
| Р. |
аўтабудава́ння |
| Д. |
аўтабудава́нню |
| В. |
аўтабудава́нне |
| Т. |
аўтабудава́ннем |
| М. |
аўтабудава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.