аўтаблакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аўтаблакава́нне | |
аўтаблакава́ння | |
аўтаблакава́нню | |
аўтаблакава́нне | |
аўтаблакава́ннем | |
аўтаблакава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)