аўтабраняві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтабраняві́к аўтабраневікі́
Р. аўтабраневіка́ аўтабраневіко́ў
Д. аўтабраневіку́ аўтабраневіка́м
В. аўтабраняві́к аўтабраневікі́
Т. аўтабраневіко́м аўтабраневіка́мі
М. аўтабраневіку́ аўтабраневіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)