Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Асунсьё́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асунсьё́н
Р. Асунсьё́на
Д. Асунсьё́ну
В. Асунсьё́н
Т. Асунсьё́нам
М. Асунсьё́не

асунсьё́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асунсьё́нскі асунсьё́нская асунсьё́нскае асунсьё́нскія
Р. асунсьё́нскага асунсьё́нскай
асунсьё́нскае
асунсьё́нскага асунсьё́нскіх
Д. асунсьё́нскаму асунсьё́нскай асунсьё́нскаму асунсьё́нскім
В. асунсьё́нскі (неадуш.)
асунсьё́нскага (адуш.)
асунсьё́нскую асунсьё́нскае асунсьё́нскія (неадуш.)
асунсьё́нскіх (адуш.)
Т. асунсьё́нскім асунсьё́нскай
асунсьё́нскаю
асунсьё́нскім асунсьё́нскімі
М. асунсьё́нскім асунсьё́нскай асунсьё́нскім асунсьё́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

асу́нута

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асу́нута асу́нуцей -

асу́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́нуты асу́нутая асу́нутае асу́нутыя
Р. асу́нутага асу́нутай
асу́нутае
асу́нутага асу́нутых
Д. асу́нутаму асу́нутай асу́нутаму асу́нутым
В. асу́нуты (неадуш.)
асу́нутага (адуш.)
асу́нутую асу́нутае асу́нутыя (неадуш.)
асу́нутых (адуш.)
Т. асу́нутым асу́нутай
асу́нутаю
асу́нутым асу́нутымі
М. асу́нутым асу́нутай асу́нутым асу́нутых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асу́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́нуты асу́нутая асу́нутае асу́нутыя
Р. асу́нутага асу́нутай
асу́нутае
асу́нутага асу́нутых
Д. асу́нутаму асу́нутай асу́нутаму асу́нутым
В. асу́нуты (неадуш.)
асу́нутага (адуш.)
асу́нутую асу́нутае асу́нутыя (неадуш.)
асу́нутых (адуш.)
Т. асу́нутым асу́нутай
асу́нутаю
асу́нутым асу́нутымі
М. асу́нутым асу́нутай асу́нутым асу́нутых

Кароткая форма: асу́нута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

асу́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асу́нуся асу́немся
2-я ас. асу́нешся асу́нецеся
3-я ас. асу́нецца асу́нуцца
Прошлы час
м. асу́нуўся асу́нуліся
ж. асу́нулася
н. асу́нулася
Дзеепрыслоўе
прош. час асу́нуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асу́ну асу́нем
2-я ас. асу́неш асу́неце
3-я ас. асу́не асу́нуць
Прошлы час
м. асу́нуў асу́нулі
ж. асу́нула
н. асу́нула
Загадны лад
2-я ас. асу́нь асу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час асу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асуро́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуро́чаны асуро́чаная асуро́чанае асуро́чаныя
Р. асуро́чанага асуро́чанай
асуро́чанае
асуро́чанага асуро́чаных
Д. асуро́чанаму асуро́чанай асуро́чанаму асуро́чаным
В. асуро́чаны (неадуш.)
асуро́чанага (адуш.)
асуро́чаную асуро́чанае асуро́чаныя (неадуш.)
асуро́чаных (адуш.)
Т. асуро́чаным асуро́чанай
асуро́чанаю
асуро́чаным асуро́чанымі
М. асуро́чаным асуро́чанай асуро́чаным асуро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

асуро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуро́чаны асуро́чаная асуро́чанае асуро́чаныя
Р. асуро́чанага асуро́чанай
асуро́чанае
асуро́чанага асуро́чаных
Д. асуро́чанаму асуро́чанай асуро́чанаму асуро́чаным
В. асуро́чаны (неадуш.)
асуро́чанага (адуш.)
асуро́чаную асуро́чанае асуро́чаныя (неадуш.)
асуро́чаных (адуш.)
Т. асуро́чаным асуро́чанай
асуро́чанаю
асуро́чаным асуро́чанымі
М. асуро́чаным асуро́чанай асуро́чаным асуро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

асуро́чваць

‘прыносіць няшчасце, псаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асуро́чваю асуро́чваем
2-я ас. асуро́чваеш асуро́чваеце
3-я ас. асуро́чвае асуро́чваюць
Прошлы час
м. асуро́чваў асуро́чвалі
ж. асуро́чвала
н. асуро́чвала
Загадны лад
2-я ас. асуро́чвай асуро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асуро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.