Асунсьё́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Асунсьё́н | |
Асунсьё́на | |
Асунсьё́ну | |
Асунсьё́н | |
Асунсьё́нам | |
Асунсьё́не |
Асунсьё́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Асунсьё́н | |
Асунсьё́на | |
Асунсьё́ну | |
Асунсьё́н | |
Асунсьё́нам | |
Асунсьё́не |
асунсьё́нскі
прыметнік, адносны
асунсьё́нскі | асунсьё́нская | асунсьё́нскае | асунсьё́нскія | |
асунсьё́нскага | асунсьё́нскай асунсьё́нскае |
асунсьё́нскага | асунсьё́нскіх | |
асунсьё́нскаму | асунсьё́нскай | асунсьё́нскаму | асунсьё́нскім | |
асунсьё́нскі ( асунсьё́нскага ( |
асунсьё́нскую | асунсьё́нскае | асунсьё́нскія ( асунсьё́нскіх ( |
|
асунсьё́нскім | асунсьё́нскай асунсьё́нскаю |
асунсьё́нскім | асунсьё́нскімі | |
асунсьё́нскім | асунсьё́нскай | асунсьё́нскім | асунсьё́нскіх |
Крыніцы:
асу́нута
прыслоўе, утворана ад прыметніка
асу́нута | асу́нуцей | - |
асу́нуты
прыметнік, адносны
асу́нуты | асу́нутая | асу́нутае | асу́нутыя | |
асу́нутага | асу́нутай асу́нутае |
асу́нутага | асу́нутых | |
асу́нутаму | асу́нутай | асу́нутаму | асу́нутым | |
асу́нуты ( асу́нутага ( |
асу́нутую | асу́нутае | асу́нутыя ( асу́нутых ( |
|
асу́нутым | асу́нутай асу́нутаю |
асу́нутым | асу́нутымі | |
асу́нутым | асу́нутай | асу́нутым | асу́нутых |
Крыніцы:
асу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
асу́нуты | асу́нутая | асу́нутае | асу́нутыя | |
асу́нутага | асу́нутай асу́нутае |
асу́нутага | асу́нутых | |
асу́нутаму | асу́нутай | асу́нутаму | асу́нутым | |
асу́нуты ( асу́нутага ( |
асу́нутую | асу́нутае | асу́нутыя ( асу́нутых ( |
|
асу́нутым | асу́нутай асу́нутаю |
асу́нутым | асу́нутымі | |
асу́нутым | асу́нутай | асу́нутым | асу́нутых |
Кароткая форма: асу́нута.
Крыніцы:
асу́нуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
асу́нуся | асу́немся | |
асу́нешся | асу́нецеся | |
асу́нецца | асу́нуцца | |
Прошлы час | ||
асу́нуўся | асу́нуліся | |
асу́нулася | ||
асу́нулася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
асу́нуўшыся |
Крыніцы:
асу́нуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
асу́ну | асу́нем | |
асу́неш | асу́неце | |
асу́не | асу́нуць | |
Прошлы час | ||
асу́нуў | асу́нулі | |
асу́нула | ||
асу́нула | ||
Загадны лад | ||
асу́нь | асу́ньце | |
Дзеепрыслоўе | ||
асу́нуўшы |
Крыніцы:
асуро́чаны
прыметнік, якасны
асуро́чаны | асуро́чаная | асуро́чанае | асуро́чаныя | |
асуро́чанага | асуро́чанай асуро́чанае |
асуро́чанага | асуро́чаных | |
асуро́чанаму | асуро́чанай | асуро́чанаму | асуро́чаным | |
асуро́чаны ( асуро́чанага ( |
асуро́чаную | асуро́чанае | асуро́чаныя ( асуро́чаных ( |
|
асуро́чаным | асуро́чанай асуро́чанаю |
асуро́чаным | асуро́чанымі | |
асуро́чаным | асуро́чанай | асуро́чаным | асуро́чаных |
Крыніцы:
асуро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
асуро́чаны | асуро́чаная | асуро́чанае | асуро́чаныя | |
асуро́чанага | асуро́чанай асуро́чанае |
асуро́чанага | асуро́чаных | |
асуро́чанаму | асуро́чанай | асуро́чанаму | асуро́чаным | |
асуро́чаны ( асуро́чанага ( |
асуро́чаную | асуро́чанае | асуро́чаныя ( асуро́чаных ( |
|
асуро́чаным | асуро́чанай асуро́чанаю |
асуро́чаным | асуро́чанымі | |
асуро́чаным | асуро́чанай | асуро́чаным | асуро́чаных |
Крыніцы:
асуро́чваць
‘прыносіць няшчасце, псаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
асуро́чваю | асуро́чваем | |
асуро́чваеш | асуро́чваеце | |
асуро́чвае | асуро́чваюць | |
Прошлы час | ||
асуро́чваў | асуро́чвалі | |
асуро́чвала | ||
асуро́чвала | ||
Загадны лад | ||
асуро́чвай | асуро́чвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
асуро́чваючы |
Крыніцы: