асуро́чваць
‘прыносіць няшчасце, псаваць каго-небудзь, што-небудзь ліхім вокам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| асуро́чваю | асуро́чваем | |
| асуро́чваеш | асуро́чваеце | |
| асуро́чвае | асуро́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| асуро́чваў | асуро́чвалі | |
| асуро́чвала | ||
| асуро́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| асуро́чвай | асуро́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| асуро́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)