Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асла́ўлю асла́вім
2-я ас. асла́віш асла́віце
3-я ас. асла́віць асла́вяць
Прошлы час
м. асла́віў асла́вілі
ж. асла́віла
н. асла́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час асла́віўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

аславя́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аславя́нены аславя́неная аславя́ненае аславя́неныя
Р. аславя́ненага аславя́ненай
аславя́ненае
аславя́ненага аславя́неных
Д. аславя́ненаму аславя́ненай аславя́ненаму аславя́неным
В. аславя́нены (неадуш.)
аславя́ненага (адуш.)
аславя́неную аславя́ненае аславя́неныя (неадуш.)
аславя́неных (адуш.)
Т. аславя́неным аславя́ненай
аславя́ненаю
аславя́неным аславя́ненымі
М. аславя́неным аславя́ненай аславя́неным аславя́неных

Крыніцы: piskunou2012.

аславя́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аславя́нены аславя́неная аславя́ненае аславя́неныя
Р. аславя́ненага аславя́ненай
аславя́ненае
аславя́ненага аславя́неных
Д. аславя́ненаму аславя́ненай аславя́ненаму аславя́неным
В. аславя́нены (неадуш.)
аславя́ненага (адуш.)
аславя́неную аславя́ненае аславя́неныя (неадуш.)
аславя́неных (адуш.)
Т. аславя́неным аславя́ненай
аславя́ненаю
аславя́неным аславя́ненымі
М. аславя́неным аславя́ненай аславя́неным аславя́неных

Кароткая форма: аславянена.

Крыніцы: piskunou2012.

аславя́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аславя́ню аславя́нім
2-я ас. аславя́ніш аславя́ніце
3-я ас. аславя́ніць аславя́няць
Прошлы час
м. аславя́ніў аславя́нілі
ж. аславя́ніла
н. аславя́ніла
Загадны лад
2-я ас. аславя́нь аславя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час аславя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аславя́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аславя́ньванне
Р. аславя́ньвання
Д. аславя́ньванню
В. аславя́ньванне
Т. аславя́ньваннем
М. аславя́ньванні

Крыніцы: piskunou2012.

аславя́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аславя́ньваю аславя́ньваем
2-я ас. аславя́ньваеш аславя́ньваеце
3-я ас. аславя́ньвае аславя́ньваюць
Прошлы час
м. аславя́ньваў аславя́ньвалі
ж. аславя́ньвала
н. аславя́ньвала
Загадны лад
2-я ас. аславя́ньвай аславя́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аславя́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Аславяня́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аславяня́ты
Р. Аславяня́т
Аславяня́таў
Д. Аславяня́там
В. Аславяня́ты
Т. Аславяня́тамі
М. Аславяня́тах

Асла́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Асла́н Асла́ны
Р. Асла́на Асла́наў
Д. Асла́ну Асла́нам
В. Асла́на Асла́наў
Т. Асла́нам Асла́намі
М. Асла́не Асла́нах

асланё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асланё́ны асланё́ная асланё́нае асланё́ныя
Р. асланё́нага асланё́най
асланё́нае
асланё́нага асланё́ных
Д. асланё́наму асланё́най асланё́наму асланё́ным
В. асланё́ны (неадуш.)
асланё́нага (адуш.)
асланё́ную асланё́нае асланё́ныя (неадуш.)
асланё́ных (адуш.)
Т. асланё́ным асланё́най
асланё́наю
асланё́ным асланё́нымі
М. асланё́ным асланё́най асланё́ным асланё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

аслані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асланю́ асло́нім
2-я ас. асло́ніш асло́ніце
3-я ас. асло́ніць асло́няць
Прошлы час
м. аслані́ў аслані́лі
ж. аслані́ла
н. аслані́ла
Загадны лад
2-я ас. аслані́ аслані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аслані́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.