асла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асла́ўлю асла́вім
2-я ас. асла́віш асла́віце
3-я ас. асла́віць асла́вяць
Прошлы час
м. асла́віў асла́вілі
ж. асла́віла
н. асла́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час асла́віўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)