Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

аптыміза́тар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аптыміза́тар аптыміза́тары
Р. аптыміза́тара аптыміза́тараў
Д. аптыміза́тару аптыміза́тарам
В. аптыміза́тара аптыміза́тараў
Т. аптыміза́тарам аптыміза́тарамі
М. аптыміза́тары аптыміза́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

аптыміза́тар

‘праграма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аптыміза́тар аптыміза́тары
Р. аптыміза́тара аптыміза́тараў
Д. аптыміза́тару аптыміза́тарам
В. аптыміза́тар аптыміза́тары
Т. аптыміза́тарам аптыміза́тарамі
М. аптыміза́тары аптыміза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аптымізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аптымізацы́йны аптымізацы́йная аптымізацы́йнае аптымізацы́йныя
Р. аптымізацы́йнага аптымізацы́йнай
аптымізацы́йнае		 аптымізацы́йнага аптымізацы́йных
Д. аптымізацы́йнаму аптымізацы́йнай аптымізацы́йнаму аптымізацы́йным
В. аптымізацы́йны (неадуш.)
аптымізацы́йнага (адуш.)		 аптымізацы́йную аптымізацы́йнае аптымізацы́йныя (неадуш.)
аптымізацы́йных (адуш.)
Т. аптымізацы́йным аптымізацы́йнай
аптымізацы́йнаю		 аптымізацы́йным аптымізацы́йнымі
М. аптымізацы́йным аптымізацы́йнай аптымізацы́йным аптымізацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аптыміза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аптыміза́цыя
Р. аптыміза́цыі
Д. аптыміза́цыі
В. аптыміза́цыю
Т. аптыміза́цыяй
аптыміза́цыяю
М. аптыміза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аптымі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аптымі́зм
Р. аптымі́зму
Д. аптымі́зму
В. аптымі́зм
Т. аптымі́змам
М. аптымі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аптымі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аптымі́ст аптымі́сты
Р. аптымі́ста аптымі́стаў
Д. аптымі́сту аптымі́стам
В. аптымі́ста аптымі́стаў
Т. аптымі́стам аптымі́стамі
М. аптымі́сце аптымі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аптымі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аптымі́стка аптымі́сткі
Р. аптымі́сткі аптымі́стак
Д. аптымі́стцы аптымі́сткам
В. аптымі́стку аптымі́стак
Т. аптымі́сткай
аптымі́сткаю		 аптымі́сткамі
М. аптымі́стцы аптымі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аптымісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аптымісты́чна аптымісты́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аптымісты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аптымісты́чнасць
Р. аптымісты́чнасці
Д. аптымісты́чнасці
В. аптымісты́чнасць
Т. аптымісты́чнасцю
М. аптымісты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аптымісты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аптымісты́чны аптымісты́чная аптымісты́чнае аптымісты́чныя
Р. аптымісты́чнага аптымісты́чнай
аптымісты́чнае		 аптымісты́чнага аптымісты́чных
Д. аптымісты́чнаму аптымісты́чнай аптымісты́чнаму аптымісты́чным
В. аптымісты́чны (неадуш.)
аптымісты́чнага (адуш.)		 аптымісты́чную аптымісты́чнае аптымісты́чныя (неадуш.)
аптымісты́чных (адуш.)
Т. аптымісты́чным аптымісты́чнай
аптымісты́чнаю		 аптымісты́чным аптымісты́чнымі
М. аптымісты́чным аптымісты́чнай аптымісты́чным аптымісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.