Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

адгаджа́ць

‘адплачваць каму-небудзь за што-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

адгадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

адгадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адга́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адга́длівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адга́длівы	адга́длівая	адга́длівае	адга́длівыя
Р.	адга́длівага	адга́длівай адга́длівае	адга́длівага	адга́длівых
Д.	адга́дліваму	адга́длівай	адга́дліваму	адга́длівым
В.	адга́длівы (неадуш.) адга́длівага (адуш.)	адга́длівую	адга́длівае	адга́длівыя (неадуш.) адга́длівых (адуш.)
Т.	адга́длівым	адга́длівай адга́дліваю	адга́длівым	адга́длівымі
М.	адга́длівым	адга́длівай	адга́длівым	адга́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

адга́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адга́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адга́дны	адга́дная	адга́днае	адга́дныя
Р.	адга́днага	адга́днай адга́днае	адга́днага	адга́дных
Д.	адга́днаму	адга́днай	адга́днаму	адга́дным
В.	адга́дны (неадуш.) адга́днага (адуш.)	адга́дную	адга́днае	адга́дныя (неадуш.) адга́дных (адуш.)
Т.	адга́дным	адга́днай адга́днаю	адга́дным	адга́днымі
М.	адга́дным	адга́днай	адга́дным	адга́дных

Крыніцы: piskunou2012.

адгадо́ваны

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012.

адгадо́ваны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012.

адгадо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: адгадо́вана.

Іншыя варыянты: адгадава́ны.

Крыніцы: krapivabr2012.

Verbum