Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

абсалюты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абсалюты́стка	абсалюты́сткі
Р.	абсалюты́сткі	абсалюты́стак
Д.	абсалюты́стцы	абсалюты́сткам
В.	абсалюты́стку	абсалюты́стак
Т.	абсалюты́сткай абсалюты́сткаю	абсалюты́сткамі
М.	абсалюты́стцы	абсалюты́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

абсалюты́сцка-паліцэ́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскі	абсалюты́сцка-паліцэ́йская	абсалюты́сцка-паліцэ́йскае	абсалюты́сцка-паліцэ́йскія
Р.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскага	абсалюты́сцка-паліцэ́йскай абсалюты́сцка-паліцэ́йскае	абсалюты́сцка-паліцэ́йскага	абсалюты́сцка-паліцэ́йскіх
Д.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскаму	абсалюты́сцка-паліцэ́йскай	абсалюты́сцка-паліцэ́йскаму	абсалюты́сцка-паліцэ́йскім
В.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскі (неадуш.) абсалюты́сцка-паліцэ́йскага (адуш.)	абсалюты́сцка-паліцэ́йскую	абсалюты́сцка-паліцэ́йскае	абсалюты́сцка-паліцэ́йскія (неадуш.) абсалюты́сцка-паліцэ́йскіх (адуш.)
Т.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскім	абсалюты́сцка-паліцэ́йскай абсалюты́сцка-паліцэ́йскаю	абсалюты́сцка-паліцэ́йскім	абсалюты́сцка-паліцэ́йскімі
М.	абсалюты́сцка-паліцэ́йскім	абсалюты́сцка-паліцэ́йскай	абсалюты́сцка-паліцэ́йскім	абсалюты́сцка-паліцэ́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

абсалюты́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсалюты́сцкі	абсалюты́сцкая	абсалюты́сцкае	абсалюты́сцкія
Р.	абсалюты́сцкага	абсалюты́сцкай абсалюты́сцкае	абсалюты́сцкага	абсалюты́сцкіх
Д.	абсалюты́сцкаму	абсалюты́сцкай	абсалюты́сцкаму	абсалюты́сцкім
В.	абсалюты́сцкі (неадуш.) абсалюты́сцкага (адуш.)	абсалюты́сцкую	абсалюты́сцкае	абсалюты́сцкія (неадуш.) абсалюты́сцкіх (адуш.)
Т.	абсалюты́сцкім	абсалюты́сцкай абсалюты́сцкаю	абсалюты́сцкім	абсалюты́сцкімі
М.	абсалюты́сцкім	абсалюты́сцкай	абсалюты́сцкім	абсалюты́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абсалюты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсалюты́ўны	абсалюты́ўная	абсалюты́ўнае	абсалюты́ўныя
Р.	абсалюты́ўнага	абсалюты́ўнай абсалюты́ўнае	абсалюты́ўнага	абсалюты́ўных
Д.	абсалюты́ўнаму	абсалюты́ўнай	абсалюты́ўнаму	абсалюты́ўным
В.	абсалюты́ўны (неадуш.) абсалюты́ўнага (адуш.)	абсалюты́ўную	абсалюты́ўнае	абсалюты́ўныя (неадуш.) абсалюты́ўных (адуш.)
Т.	абсалюты́ўным	абсалюты́ўнай абсалюты́ўнаю	абсалюты́ўным	абсалюты́ўнымі
М.	абсалюты́ўным	абсалюты́ўнай	абсалюты́ўным	абсалюты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абсалю́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	абсалю́цыя
Р.	абсалю́цыі
Д.	абсалю́цыі
В.	абсалю́цыю
Т.	абсалю́цыяй абсалю́цыяю
М.	абсалю́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

абсаплі́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абсаплі́ўлюся	абсаплі́вімся
2-я ас.	абсаплі́вішся	абсаплі́віцеся
3-я ас.	абсаплі́віцца	абсаплі́вяцца
Прошлы час
м.	абсаплі́віўся	абсаплі́віліся
ж.	абсаплі́вілася
н.	абсаплі́вілася
Загадны лад
2-я ас.	абсаплі́ўся	абсаплі́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	абсаплі́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абсаплі́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсаплі́ўлены	абсаплі́ўленая	абсаплі́ўленае	абсаплі́ўленыя
Р.	абсаплі́ўленага	абсаплі́ўленай абсаплі́ўленае	абсаплі́ўленага	абсаплі́ўленых
Д.	абсаплі́ўленаму	абсаплі́ўленай	абсаплі́ўленаму	абсаплі́ўленым
В.	абсаплі́ўлены (неадуш.) абсаплі́ўленага (адуш.)	абсаплі́ўленую	абсаплі́ўленае	абсаплі́ўленыя (неадуш.) абсаплі́ўленых (адуш.)
Т.	абсаплі́ўленым	абсаплі́ўленай абсаплі́ўленаю	абсаплі́ўленым	абсаплі́ўленымі
М.	абсаплі́ўленым	абсаплі́ўленай	абсаплі́ўленым	абсаплі́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абсарбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абсарбава́нне
Р.	абсарбава́ння
Д.	абсарбава́нню
В.	абсарбава́нне
Т.	абсарбава́ннем
М.	абсарбава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

абсарбава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсарбава́ны	абсарбава́ная	абсарбава́нае	абсарбава́ныя
Р.	абсарбава́нага	абсарбава́най абсарбава́нае	абсарбава́нага	абсарбава́ных
Д.	абсарбава́наму	абсарбава́най	абсарбава́наму	абсарбава́ным
В.	абсарбава́ны (неадуш.) абсарбава́нага (адуш.)	абсарбава́ную	абсарбава́нае	абсарбава́ныя (неадуш.) абсарбава́ных (адуш.)
Т.	абсарбава́ным	абсарбава́най абсарбава́наю	абсарбава́ным	абсарбава́нымі
М.	абсарбава́ным	абсарбава́най	абсарбава́ным	абсарбава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

абсарбава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абсарбава́ны	абсарбава́ная	абсарбава́нае	абсарбава́ныя
Р.	абсарбава́нага	абсарбава́най абсарбава́нае	абсарбава́нага	абсарбава́ных
Д.	абсарбава́наму	абсарбава́най	абсарбава́наму	абсарбава́ным
В.	абсарбава́ны (неадуш.) абсарбава́нага (адуш.)	абсарбава́ную	абсарбава́нае	абсарбава́ныя (неадуш.) абсарбава́ных (адуш.)
Т.	абсарбава́ным	абсарбава́най абсарбава́наю	абсарбава́ным	абсарбава́нымі
М.	абсарбава́ным	абсарбава́най	абсарбава́ным	абсарбава́ных

Кароткая форма: абсарбава́на.

Іншыя варыянты: абсарбі́раваны.

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)