абрадзі́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абрадзі́нюся |
абрадзі́німся |
2-я ас. |
абрадзі́нішся |
абрадзі́ніцеся |
3-я ас. |
абрадзі́ніцца |
абрадзі́няцца |
Прошлы час |
м. |
- |
абрадзі́ніліся |
ж. |
абрадзі́нілася |
н. |
абрадзі́нілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абрадзі́ніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абраджу́ся |
абро́дзімся |
2-я ас. |
абро́дзішся |
абро́дзіцеся |
3-я ас. |
абро́дзіцца |
абро́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
- |
абрадзі́ліся |
ж. |
абрадзі́лася |
н. |
абрадзі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абрадзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абра́днасць |
Р. |
абра́днасці |
Д. |
абра́днасці |
В. |
абра́днасць |
Т. |
абра́днасцю |
М. |
абра́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абра́дны |
абра́дная |
абра́днае |
абра́дныя |
Р. |
абра́днага |
абра́днай абра́днае |
абра́днага |
абра́дных |
Д. |
абра́днаму |
абра́днай |
абра́днаму |
абра́дным |
В. |
абра́дны (неадуш.) абра́днага (адуш.) |
абра́дную |
абра́днае |
абра́дныя (неадуш.) абра́дных (адуш.) |
Т. |
абра́дным |
абра́днай абра́днаю |
абра́дным |
абра́днымі |
М. |
абра́дным |
абра́днай |
абра́дным |
абра́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абража́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абража́льнік |
абража́льнікі |
Р. |
абража́льніка |
абража́льнікаў |
Д. |
абража́льніку |
абража́льнікам |
В. |
абража́льніка |
абража́льнікаў |
Т. |
абража́льнікам |
абража́льнікамі |
М. |
абража́льніку |
абража́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абража́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абража́льніца |
абража́льніцы |
Р. |
абража́льніцы |
абража́льніц |
Д. |
абража́льніцы |
абража́льніцам |
В. |
абража́льніцу |
абража́льніц |
Т. |
абража́льніцай абража́льніцаю |
абража́льніцамі |
М. |
абража́льніцы |
абража́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абра́жана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
абра́жана |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
абража́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абража́нне |
Р. |
абража́ння |
Д. |
абража́нню |
В. |
абража́нне |
Т. |
абража́ннем |
М. |
абража́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абра́жаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абра́жаны |
абра́жаная |
абра́жанае |
абра́жаныя |
Р. |
абра́жанага |
абра́жанай абра́жанае |
абра́жанага |
абра́жаных |
Д. |
абра́жанаму |
абра́жанай |
абра́жанаму |
абра́жаным |
В. |
абра́жаны (неадуш.) абра́жанага (адуш.) |
абра́жаную |
абра́жанае |
абра́жаныя (неадуш.) абра́жаных (адуш.) |
Т. |
абра́жаным |
абра́жанай абра́жанаю |
абра́жаным |
абра́жанымі |
М. |
абра́жаным |
абра́жанай |
абра́жаным |
абра́жаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.