абдзернава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абдзернава́ны |
абдзернава́ная |
абдзернава́нае |
абдзернава́ныя |
Р. |
абдзернава́нага |
абдзернава́най абдзернава́нае |
абдзернава́нага |
абдзернава́ных |
Д. |
абдзернава́наму |
абдзернава́най |
абдзернава́наму |
абдзернава́ным |
В. |
абдзернава́ны (неадуш.) абдзернава́нага (адуш.) |
абдзернава́ную |
абдзернава́нае |
абдзернава́ныя (неадуш.) абдзернава́ных (адуш.) |
Т. |
абдзернава́ным |
абдзернава́най абдзернава́наю |
абдзернава́ным |
абдзернава́нымі |
М. |
абдзернава́ным |
абдзернава́най |
абдзернава́ным |
абдзернава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абдзернава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абдзернава́ны |
абдзернава́ная |
абдзернава́нае |
абдзернава́ныя |
Р. |
абдзернава́нага |
абдзернава́най абдзернава́нае |
абдзернава́нага |
абдзернава́ных |
Д. |
абдзернава́наму |
абдзернава́най |
абдзернава́наму |
абдзернава́ным |
В. |
абдзернава́ны (неадуш.) абдзернава́нага (адуш.) |
абдзернава́ную |
абдзернава́нае |
абдзернава́ныя (неадуш.) абдзернава́ных (адуш.) |
Т. |
абдзернава́ным |
абдзернава́най абдзернава́наю |
абдзернава́ным |
абдзернава́нымі |
М. |
абдзернава́ным |
абдзернава́най |
абдзернава́ным |
абдзернава́ных |
Кароткая форма: абдзернава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абдзернава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзярну́ю |
абдзярну́ем |
2-я ас. |
абдзярну́еш |
абдзярну́еце |
3-я ас. |
абдзярну́е |
абдзярну́юць |
Прошлы час |
м. |
абдзернава́ў |
абдзернава́лі |
ж. |
абдзернава́ла |
н. |
абдзернава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзярну́й |
абдзярну́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдзернава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абдзе́рці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзяру́ |
абдзяро́м |
2-я ас. |
абдзярэ́ш |
абдзераце́ |
3-я ас. |
абдзярэ́ |
абдзяру́ць |
Прошлы час |
м. |
абдзё́р |
абдзе́рлі |
ж. |
абдзе́рла |
н. |
абдзе́рла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзяры́ |
абдзяры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдзё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абдзе́рціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзяру́ся |
абдзяро́мся |
2-я ас. |
абдзярэ́шся |
абдзераце́ся |
3-я ас. |
абдзярэ́цца |
абдзяру́цца |
Прошлы час |
м. |
абдзё́рся |
абдзе́рліся |
ж. |
абдзе́рлася |
н. |
абдзе́рлася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзяры́ся |
абдзяры́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдзё́ршыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абдзе́ць
‘апрануць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзе́ну |
абдзе́нем |
2-я ас. |
абдзе́неш |
абдзе́неце |
3-я ас. |
абдзе́не |
абдзе́нуць |
Прошлы час |
м. |
абдзе́ў |
абдзе́лі |
ж. |
абдзе́ла |
н. |
абдзе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзе́нь |
абдзе́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдзе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абдзё́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абдзё́рка |
Р. |
абдзё́ркі |
Д. |
абдзё́рцы |
В. |
абдзё́рку |
Т. |
абдзё́ркай абдзё́ркаю |
М. |
абдзё́рцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абдзё́рты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абдзё́рты |
абдзё́ртая |
абдзё́ртае |
абдзё́ртыя |
Р. |
абдзё́ртага |
абдзё́ртай абдзё́ртае |
абдзё́ртага |
абдзё́ртых |
Д. |
абдзё́ртаму |
абдзё́ртай |
абдзё́ртаму |
абдзё́ртым |
В. |
абдзё́рты (неадуш.) абдзё́ртага (адуш.) |
абдзё́ртую |
абдзё́ртае |
абдзё́ртыя (неадуш.) абдзё́ртых (адуш.) |
Т. |
абдзё́ртым |
абдзё́ртай абдзё́ртаю |
абдзё́ртым |
абдзё́ртымі |
М. |
абдзё́ртым |
абдзё́ртай |
абдзё́ртым |
абдзё́ртых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абдзё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абдзё́рты |
абдзё́ртая |
абдзё́ртае |
абдзё́ртыя |
Р. |
абдзё́ртага |
абдзё́ртай абдзё́ртае |
абдзё́ртага |
абдзё́ртых |
Д. |
абдзё́ртаму |
абдзё́ртай |
абдзё́ртаму |
абдзё́ртым |
В. |
абдзё́рты (неадуш.) абдзё́ртага (адуш.) |
абдзё́ртую |
абдзё́ртае |
абдзё́ртыя (неадуш.) абдзё́ртых (адуш.) |
Т. |
абдзё́ртым |
абдзё́ртай абдзё́ртаю |
абдзё́ртым |
абдзё́ртымі |
М. |
абдзё́ртым |
абдзё́ртай |
абдзё́ртым |
абдзё́ртых |
Кароткая форма: абдзё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абдзё́ўбаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдзё́ўбаю |
абдзё́ўбаем |
2-я ас. |
абдзё́ўбаеш |
абдзё́ўбаеце |
3-я ас. |
абдзё́ўбае |
абдзё́ўбаюць |
Прошлы час |
м. |
абдзё́ўбаў |
абдзё́ўбалі |
ж. |
абдзё́ўбала |
н. |
абдзё́ўбала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абдзё́ўбай |
абдзё́ўбайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдзё́ўбаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.