аббо́рыш
‘самая кепская рэч; месца, прапушчанае пры аранні’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аббо́рыш |
аббо́рышы |
Р. |
аббо́рыша |
аббо́рышаў |
Д. |
аббо́рышу |
аббо́рышам |
В. |
аббо́рыш |
аббо́рышы |
Т. |
аббо́рышам |
аббо́рышамі |
М. |
аббо́рышы |
аббо́рышах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббраха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аббраха́ны |
аббраха́ная |
аббраха́нае |
аббраха́ныя |
Р. |
аббраха́нага |
аббраха́най аббраха́нае |
аббраха́нага |
аббраха́ных |
Д. |
аббраха́наму |
аббраха́най |
аббраха́наму |
аббраха́ным |
В. |
аббраха́ны (неадуш.) аббраха́нага (адуш.) |
аббраха́ную |
аббраха́нае |
аббраха́ныя (неадуш.) аббраха́ных (адуш.) |
Т. |
аббраха́ным |
аббраха́най аббраха́наю |
аббраха́ным |
аббраха́нымі |
М. |
аббраха́ным |
аббраха́най |
аббраха́ным |
аббраха́ных |
Кароткая форма: аббраха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аббраха́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аббрашу́ |
аббрэ́шам |
2-я ас. |
аббрэ́шаш |
аббрэ́шаце |
3-я ас. |
аббрэ́ша |
аббрэ́шуць |
Прошлы час |
м. |
аббраха́ў |
аббраха́лі |
ж. |
аббраха́ла |
н. |
аббраха́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аббраха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аббрэ́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аббрэ́хванне |
Р. |
аббрэ́хвання |
Д. |
аббрэ́хванню |
В. |
аббрэ́хванне |
Т. |
аббрэ́хваннем |
М. |
аббрэ́хванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббрэ́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аббрэ́хваю |
аббрэ́хваем |
2-я ас. |
аббрэ́хваеш |
аббрэ́хваеце |
3-я ас. |
аббрэ́хвае |
аббрэ́хваюць |
Прошлы час |
м. |
аббрэ́хваў |
аббрэ́хвалі |
ж. |
аббрэ́хвала |
н. |
аббрэ́хвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аббрэ́хвай |
аббрэ́хвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аббрэ́хваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аббудава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аббудава́ны |
аббудава́ная |
аббудава́нае |
аббудава́ныя |
Р. |
аббудава́нага |
аббудава́най аббудава́нае |
аббудава́нага |
аббудава́ных |
Д. |
аббудава́наму |
аббудава́най |
аббудава́наму |
аббудава́ным |
В. |
аббудава́ны (неадуш.) аббудава́нага (адуш.) |
аббудава́ную |
аббудава́нае |
аббудава́ныя (неадуш.) аббудава́ных (адуш.) |
Т. |
аббудава́ным |
аббудава́най аббудава́наю |
аббудава́ным |
аббудава́нымі |
М. |
аббудава́ным |
аббудава́най |
аббудава́ным |
аббудава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аббудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аббудава́ны |
аббудава́ная |
аббудава́нае |
аббудава́ныя |
Р. |
аббудава́нага |
аббудава́най аббудава́нае |
аббудава́нага |
аббудава́ных |
Д. |
аббудава́наму |
аббудава́най |
аббудава́наму |
аббудава́ным |
В. |
аббудава́ны (неадуш.) аббудава́нага (адуш.) |
аббудава́ную |
аббудава́нае |
аббудава́ныя (неадуш.) аббудава́ных (адуш.) |
Т. |
аббудава́ным |
аббудава́най аббудава́наю |
аббудава́ным |
аббудава́нымі |
М. |
аббудава́ным |
аббудава́най |
аббудава́ным |
аббудава́ных |
Кароткая форма: аббудава́на.
Іншыя варыянты:
аббудо́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
аббудава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аббуду́юся |
аббуду́емся |
2-я ас. |
аббуду́ешся |
аббуду́ецеся |
3-я ас. |
аббуду́ецца |
аббуду́юцца |
Прошлы час |
м. |
аббудава́ўся |
аббудава́ліся |
ж. |
аббудава́лася |
н. |
аббудава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аббуду́йся |
аббуду́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аббудава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.