раз’ю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раз’ю́руся |
раз’ю́рымся |
| 2-я ас. |
раз’ю́рышся |
раз’ю́рыцеся |
| 3-я ас. |
раз’ю́рыцца |
раз’ю́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
раз’ю́рыўся |
раз’ю́рыліся |
| ж. |
раз’ю́рылася |
| н. |
раз’ю́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раз’ю́рся |
раз’ю́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раз’ю́рыўшыся |
Іншыя варыянты:
раз’юры́цца.
Крыніцы:
piskunou2012.
раз’юры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раз’юру́ся |
раз’юры́мся |
| 2-я ас. |
раз’юры́шся |
раз’юрыце́ся |
| 3-я ас. |
раз’юры́цца |
раз’юра́цца |
| Прошлы час |
| м. |
раз’юры́ўся |
раз’юры́ліся |
| ж. |
раз’юры́лася |
| н. |
раз’юры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раз’юры́ся |
раз’юры́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раз’юры́ўшыся |
Іншыя варыянты:
раз’ю́рыцца.
Крыніцы:
piskunou2012.
раз’юсціравана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| раз’юсціравана |
- |
- |
раз’юсціраваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’юсціраваны |
раз’юсціраваная |
раз’юсціраванае |
раз’юсціраваныя |
| Р. |
раз’юсціраванага |
раз’юсціраванай раз’юсціраванае |
раз’юсціраванага |
раз’юсціраваных |
| Д. |
раз’юсціраванаму |
раз’юсціраванай |
раз’юсціраванаму |
раз’юсціраваным |
| В. |
раз’юсціраваны раз’юсціраванага |
раз’юсціраваную |
раз’юсціраванае |
раз’юсціраваныя |
| Т. |
раз’юсціраваным |
раз’юсціраванай раз’юсціраванаю |
раз’юсціраваным |
раз’юсціраванымі |
| М. |
раз’юсціраваным |
раз’юсціраванай |
раз’юсціраваным |
раз’юсціраваных |
Кароткая форма: раз’юсціравана.
раз’ю́шана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| раз’ю́шана |
раз’ю́шаней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раз’ю́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раз’ю́шанасць |
| Р. |
раз’ю́шанасці |
| Д. |
раз’ю́шанасці |
| В. |
раз’ю́шанасць |
| Т. |
раз’ю́шанасцю |
| М. |
раз’ю́шанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раз’ю́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’ю́шаны |
раз’ю́шаная |
раз’ю́шанае |
раз’ю́шаныя |
| Р. |
раз’ю́шанага |
раз’ю́шанай раз’ю́шанае |
раз’ю́шанага |
раз’ю́шаных |
| Д. |
раз’ю́шанаму |
раз’ю́шанай |
раз’ю́шанаму |
раз’ю́шаным |
| В. |
раз’ю́шаны (неадуш.) раз’ю́шанага (адуш.) |
раз’ю́шаную |
раз’ю́шанае |
раз’ю́шаныя (неадуш.) раз’ю́шаных (адуш.) |
| Т. |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанай раз’ю́шанаю |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанымі |
| М. |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанай |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раз’ю́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’ю́шаны |
раз’ю́шаная |
раз’ю́шанае |
раз’ю́шаныя |
| Р. |
раз’ю́шанага |
раз’ю́шанай раз’ю́шанае |
раз’ю́шанага |
раз’ю́шаных |
| Д. |
раз’ю́шанаму |
раз’ю́шанай |
раз’ю́шанаму |
раз’ю́шаным |
| В. |
раз’ю́шаны (неадуш.) раз’ю́шанага (адуш.) |
раз’ю́шаную |
раз’ю́шанае |
раз’ю́шаныя (неадуш.) раз’ю́шаных (адуш.) |
| Т. |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанай раз’ю́шанаю |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанымі |
| М. |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шанай |
раз’ю́шаным |
раз’ю́шаных |
Кароткая форма: раз’ю́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раз’ю́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раз’ю́шванне |
| Р. |
раз’ю́швання |
| Д. |
раз’ю́шванню |
| В. |
раз’ю́шванне |
| Т. |
раз’ю́шваннем |
| М. |
раз’ю́шванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.