раз’юры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раз’юру́ся раз’юры́мся
2-я ас. раз’юры́шся раз’юрыце́ся
3-я ас. раз’юры́цца раз’юра́цца
Прошлы час
м. раз’юры́ўся раз’юры́ліся
ж. раз’юры́лася
н. раз’юры́лася
Загадны лад
2-я ас. раз’юры́ся раз’юры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раз’юры́ўшыся

Іншыя варыянты: раз’ю́рыцца.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)