раз’ю́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
раз’ю́раны | раз’ю́раная | раз’ю́ранае | раз’ю́раныя | |
раз’ю́ранага | раз’ю́ранай раз’ю́ранае |
раз’ю́ранага | раз’ю́раных | |
раз’ю́ранаму | раз’ю́ранай | раз’ю́ранаму | раз’ю́раным | |
раз’ю́раны ( раз’ю́ранага ( |
раз’ю́раную | раз’ю́ранае | раз’ю́раныя ( раз’ю́раных ( |
|
раз’ю́раным | раз’ю́ранай раз’ю́ранаю |
раз’ю́раным | раз’ю́ранымі | |
раз’ю́раным | раз’ю́ранай | раз’ю́раным | раз’ю́раных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)