увянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увянча́ны |
увянча́ная |
увянча́нае |
увянча́ныя |
Р. |
увянча́нага |
увянча́най увянча́нае |
увянча́нага |
увянча́ных |
Д. |
увянча́наму |
увянча́най |
увянча́наму |
увянча́ным |
В. |
увянча́ны (неадуш.) увянча́нага (адуш.) |
увянча́ную |
увянча́нае |
увянча́ныя (неадуш.) увянча́ных (адуш.) |
Т. |
увянча́ным |
увянча́най увянча́наю |
увянча́ным |
увянча́нымі |
М. |
увянча́ным |
увянча́най |
увянча́ным |
увянча́ных |
Кароткая форма: увянча́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увянча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увянча́ецца |
увянча́юцца |
Прошлы час |
м. |
увянча́ўся |
увянча́ліся |
ж. |
увянча́лася |
н. |
увянча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увянча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увянча́ю |
увянча́ем |
2-я ас. |
увянча́еш |
увянча́еце |
3-я ас. |
увянча́е |
увянча́юць |
Прошлы час |
м. |
увянча́ў |
увянча́лі |
ж. |
увянча́ла |
н. |
увянча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увянча́й |
увянча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увянча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увярга́ць
‘укідаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярга́ю |
увярга́ем |
2-я ас. |
увярга́еш |
увярга́еце |
3-я ас. |
увярга́е |
увярга́юць |
Прошлы час |
м. |
увярга́ў |
увярга́лі |
ж. |
увярга́ла |
н. |
увярга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярга́й |
увярга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увярга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
увярну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярну́ся |
уве́рнемся |
2-я ас. |
уве́рнешся |
уве́рнецеся |
3-я ас. |
уве́рнецца |
уве́рнуцца |
Прошлы час |
м. |
увярну́ўся |
увярну́ліся |
ж. |
увярну́лася |
н. |
увярну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярні́ся |
увярні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
увярну́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярну́ |
уве́рнем |
2-я ас. |
уве́рнеш |
уве́рнеце |
3-я ас. |
уве́рне |
уве́рнуць |
Прошлы час |
м. |
увярну́ў |
увярну́лі |
ж. |
увярну́ла |
н. |
увярну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярні́ |
увярні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярну́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
увярста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярста́ны |
увярста́ная |
увярста́нае |
увярста́ныя |
Р. |
увярста́нага |
увярста́най увярста́нае |
увярста́нага |
увярста́ных |
Д. |
увярста́наму |
увярста́най |
увярста́наму |
увярста́ным |
В. |
увярста́ны (неадуш.) увярста́нага (адуш.) |
увярста́ную |
увярста́нае |
увярста́ныя (неадуш.) увярста́ных (адуш.) |
Т. |
увярста́ным |
увярста́най увярста́наю |
увярста́ным |
увярста́нымі |
М. |
увярста́ным |
увярста́най |
увярста́ным |
увярста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярста́ны |
увярста́ная |
увярста́нае |
увярста́ныя |
Р. |
увярста́нага |
увярста́най увярста́нае |
увярста́нага |
увярста́ных |
Д. |
увярста́наму |
увярста́най |
увярста́наму |
увярста́ным |
В. |
увярста́ны (неадуш.) увярста́нага (адуш.) |
увярста́ную |
увярста́нае |
увярста́ныя (неадуш.) увярста́ных (адуш.) |
Т. |
увярста́ным |
увярста́най увярста́наю |
увярста́ным |
увярста́нымі |
М. |
увярста́ным |
увярста́най |
увярста́ным |
увярста́ных |
Кароткая форма: увярста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увярста́ецца |
увярста́юцца |
Прошлы час |
м. |
увярста́ўся |
увярста́ліся |
ж. |
увярста́лася |
н. |
увярста́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярста́ю |
увярста́ем |
2-я ас. |
увярста́еш |
увярста́еце |
3-я ас. |
увярста́е |
увярста́юць |
Прошлы час |
м. |
увярста́ў |
увярста́лі |
ж. |
увярста́ла |
н. |
увярста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярста́й |
увярста́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.