увярга́ць
‘укідаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
увярга́ю | увярга́ем | |
увярга́еш | увярга́еце | |
увярга́е | увярга́юць | |
Прошлы час | ||
увярга́ў | увярга́лі | |
увярга́ла | ||
увярга́ла | ||
Загадны лад | ||
увярга́й | увярга́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
увярга́ючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)