уваўрэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уваўрэ́юся |
уваўрэ́емся |
2-я ас. |
уваўрэ́ешся |
уваўрэ́ецеся |
3-я ас. |
уваўрэ́ецца |
уваўрэ́юцца |
Прошлы час |
м. |
уваўрэ́ўся |
уваўрэ́ліся |
ж. |
уваўрэ́лася |
н. |
уваўрэ́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уваўрэ́йся |
уваўрэ́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уваўрэ́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уваўрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уваўрэ́ю |
уваўрэ́ем |
2-я ас. |
уваўрэ́еш |
уваўрэ́еце |
3-я ас. |
уваўрэ́е |
уваўрэ́юць |
Прошлы час |
м. |
уваўрэ́ў |
уваўрэ́лі |
ж. |
уваўрэ́ла |
н. |
уваўрэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уваўрэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
увахо́д
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
увахо́д |
Р. |
увахо́ду |
Д. |
увахо́ду |
В. |
увахо́д |
Т. |
увахо́дам |
М. |
увахо́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увахо́д
‘месца, праз якое ўваходзяць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
увахо́д |
увахо́ды |
Р. |
увахо́да |
увахо́даў |
Д. |
увахо́ду |
увахо́дам |
В. |
увахо́д |
увахо́ды |
Т. |
увахо́дам |
увахо́дамі |
М. |
увахо́дзе |
увахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увахо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
увахо́джанне |
Р. |
увахо́джання |
Д. |
увахо́джанню |
В. |
увахо́джанне |
Т. |
увахо́джаннем |
М. |
увахо́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увахо́дзіны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
увахо́дзіны |
Р. |
увахо́дзін |
Д. |
увахо́дзінам |
В. |
увахо́дзіны |
Т. |
увахо́дзінамі |
М. |
увахо́дзінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увахо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увахо́джу |
увахо́дзім |
2-я ас. |
увахо́дзіш |
увахо́дзіце |
3-я ас. |
увахо́дзіць |
увахо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
увахо́дзіў |
увахо́дзілі |
ж. |
увахо́дзіла |
н. |
увахо́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увахо́дзь |
увахо́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
увахо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увахо́дная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
увахо́дная |
увахо́дныя |
Р. |
увахо́днай |
увахо́дных |
Д. |
увахо́днай |
увахо́дным |
В. |
увахо́дную |
увахо́дныя |
Т. |
увахо́днай увахо́днаю |
увахо́днымі |
М. |
увахо́днай |
увахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.