уваўрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уваўрэ́ю уваўрэ́ем
2-я ас. уваўрэ́еш уваўрэ́еце
3-я ас. уваўрэ́е уваўрэ́юць
Прошлы час
м. уваўрэ́ў уваўрэ́лі
ж. уваўрэ́ла
н. уваўрэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час уваўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)