Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мі́кставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́кставы мі́кставая мі́кставае мі́кставыя
Р. мі́кставага мі́кставай
мі́кставае
мі́кставага мі́кставых
Д. мі́кставаму мі́кставай мі́кставаму мі́кставым
В. мі́кставы (неадуш.)
мі́кставага (адуш.)
мі́кставую мі́кставае мі́кставыя (неадуш.)
мі́кставых (адуш.)
Т. мі́кставым мі́кставай
мі́кставаю
мі́кставым мі́кставымі
М. мі́кставым мі́кставай мі́кставым мі́кставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

міксту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. міксту́ра міксту́ры
Р. міксту́ры міксту́р
Д. міксту́ры міксту́рам
В. міксту́ру міксту́ры
Т. міксту́рай
міксту́раю
міксту́рамі
М. міксту́ры міксту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міксту́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. міксту́рка міксту́ркі
Р. міксту́ркі міксту́рак
Д. міксту́рцы міксту́ркам
В. міксту́рку міксту́ркі
Т. міксту́ркай
міксту́ркаю
міксту́ркамі
М. міксту́рцы міксту́рках

Крыніцы: piskunou2012.

міксту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міксту́рны міксту́рная міксту́рнае міксту́рныя
Р. міксту́рнага міксту́рнай
міксту́рнае
міксту́рнага міксту́рных
Д. міксту́рнаму міксту́рнай міксту́рнаму міксту́рным
В. міксту́рны (неадуш.)
міксту́рнага (адуш.)
міксту́рную міксту́рнае міксту́рныя (неадуш.)
міксту́рных (адуш.)
Т. міксту́рным міксту́рнай
міксту́рнаю
міксту́рным міксту́рнымі
М. міксту́рным міксту́рнай міксту́рным міксту́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Міку́леўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Міку́леўшчына
Р. Міку́леўшчыны
Д. Міку́леўшчыне
В. Міку́леўшчыну
Т. Міку́леўшчынай
Міку́леўшчынаю
М. Міку́леўшчыне

Міку́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міку́ліна
Р. Міку́ліна
Д. Міку́ліну
В. Міку́ліна
Т. Міку́лінам
М. Міку́ліне

Міку́лінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Міку́лінка
Р. Міку́лінкі
Д. Міку́лінцы
В. Міку́лінку
Т. Міку́лінкай
Міку́лінкаю
М. Міку́лінцы

Міку́лінск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міку́лінск
Р. Міку́лінска
Д. Міку́лінску
В. Міку́лінск
Т. Міку́лінскам
М. Міку́лінску

міку́ліцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міку́ліцкі міку́ліцкая міку́ліцкае міку́ліцкія
Р. міку́ліцкага міку́ліцкай
міку́ліцкае
міку́ліцкага міку́ліцкіх
Д. міку́ліцкаму міку́ліцкай міку́ліцкаму міку́ліцкім
В. міку́ліцкі (неадуш.)
міку́ліцкага (адуш.)
міку́ліцкую міку́ліцкае міку́ліцкія (неадуш.)
міку́ліцкіх (адуш.)
Т. міку́ліцкім міку́ліцкай
міку́ліцкаю
міку́ліцкім міку́ліцкімі
М. міку́ліцкім міку́ліцкай міку́ліцкім міку́ліцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Міку́лічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міку́лічы
Р. Міку́ліч
Міку́лічаў
Д. Міку́лічам
В. Міку́лічы
Т. Міку́лічамі
М. Міку́лічах