апа́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апа́ч | апа́чы | |
апа́ча | апа́чаў | |
апа́чу | апа́чам | |
апа́ч | апа́чы | |
апа́чам | апа́чамі | |
апа́чы | апа́чах |
Крыніцы:
апа́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апа́ч | апа́чы | |
апа́ча | апа́чаў | |
апа́чу | апа́чам | |
апа́ч | апа́чы | |
апа́чам | апа́чамі | |
апа́чы | апа́чах |
Крыніцы:
апачы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
апачы́на | апачы́ны | |
апачы́ны | апачы́н | |
апачы́не | апачы́нам | |
апачы́ну | апачы́ны | |
апачы́най апачы́наю |
апачы́намі | |
апачы́не | апачы́нах |
Крыніцы:
апа́ш
прыметнік, нескланяльны
Крыніцы:
апа́ш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апа́ш | апа́шы | |
апа́ша | апа́шаў | |
апа́шу | апа́шам | |
апа́ша | апа́шаў | |
апа́шам | апа́шамі | |
апа́шы | апа́шах |
Крыніцы:
апа́шкі
прыслоўе
апа́шкі | - | - |
Крыніцы:
апашле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апашле́нне | |
апашле́ння | |
апашле́нню | |
апашле́нне | |
апашле́ннем | |
апашле́нні |
Крыніцы:
апашле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
апашле́ю | апашле́ем | |
апашле́еш | апашле́еце | |
апашле́е | апашле́юць | |
Прошлы час | ||
апашле́ў | апашле́лі | |
апашле́ла | ||
апашле́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
апашле́ўшы |
Крыніцы:
апашля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
апашля́юся | апашля́емся | |
апашля́ешся | апашля́ецеся | |
апашля́ецца | апашля́юцца | |
Прошлы час | ||
апашля́ўся | апашля́ліся | |
апашля́лася | ||
апашля́лася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
апашля́ючыся |
Крыніцы:
апашля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
апашля́ю | апашля́ем | |
апашля́еш | апашля́еце | |
апашля́е | апашля́юць | |
Прошлы час | ||
апашля́ў | апашля́лі | |
апашля́ла | ||
апашля́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
апашля́ючы |
Крыніцы:
апашэ́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апашэ́нь | апашні́ | |
апашня́ | апашнё́ў | |
апашню́ | апашням | |
апашэ́нь | апашні́ | |
апашнё́м | апашня́мі | |
апашні́ | апашня́х |
Крыніцы: