Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвгдеёзійклмнпрстуўхцчшя-

чаро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́тны чаро́тная чаро́тнае чаро́тныя
Р. чаро́тнага чаро́тнай
чаро́тнае		 чаро́тнага чаро́тных
Д. чаро́тнаму чаро́тнай чаро́тнаму чаро́тным
В. чаро́тны (неадуш.)
чаро́тнага (адуш.)		 чаро́тную чаро́тнае чаро́тныя (неадуш.)
чаро́тных (адуш.)
Т. чаро́тным чаро́тнай
чаро́тнаю		 чаро́тным чаро́тнымі
М. чаро́тным чаро́тнай чаро́тным чаро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Чаро́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чаро́ты
Р. Чаро́т
Чаро́таў
Д. Чаро́там
В. Чаро́ты
Т. Чаро́тамі
М. Чаро́тах

чаро́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чаро́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

чаро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чаро́ўнасць
Р. чаро́ўнасці
Д. чаро́ўнасці
В. чаро́ўнасць
Т. чаро́ўнасцю
М. чаро́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаро́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́ўны чаро́ўная чаро́ўнае чаро́ўныя
Р. чаро́ўнага чаро́ўнай
чаро́ўнае		 чаро́ўнага чаро́ўных
Д. чаро́ўнаму чаро́ўнай чаро́ўнаму чаро́ўным
В. чаро́ўны (неадуш.)
чаро́ўнага (адуш.)		 чаро́ўную чаро́ўнае чаро́ўныя (неадуш.)
чаро́ўных (адуш.)
Т. чаро́ўным чаро́ўнай
чаро́ўнаю		 чаро́ўным чаро́ўнымі
М. чаро́ўным чаро́ўнай чаро́ўным чаро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаро́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чаро́цік
Р. чаро́ціку
Д. чаро́ціку
В. чаро́цік
Т. чаро́цікам
М. чаро́ціку

Крыніцы: piskunou2012.

чаро́ціна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́ціна чаро́ціны
Р. чаро́ціны чаро́цін
Д. чаро́ціне чаро́цінам
В. чаро́ціну чаро́ціны
Т. чаро́цінай
чаро́цінаю		 чаро́цінамі
М. чаро́ціне чаро́цінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чаро́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чаро́цінка чаро́цінкі
Р. чаро́цінкі чаро́цінак
Д. чаро́цінцы чаро́цінкам
В. чаро́цінку чаро́цінкі
Т. чаро́цінкай
чаро́цінкаю		 чаро́цінкамі
М. чаро́цінцы чаро́цінках

Крыніцы: piskunou2012.

чаро́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чаро́цісты чаро́цістая чаро́цістае чаро́цістыя
Р. чаро́цістага чаро́цістай
чаро́цістае		 чаро́цістага чаро́цістых
Д. чаро́цістаму чаро́цістай чаро́цістаму чаро́цістым
В. чаро́цісты (неадуш.)
чаро́цістага (адуш.)		 чаро́цістую чаро́цістае чаро́цістыя (неадуш.)
чаро́цістых (адуш.)
Т. чаро́цістым чаро́цістай
чаро́цістаю		 чаро́цістым чаро́цістымі
М. чаро́цістым чаро́цістай чаро́цістым чаро́цістых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарпа́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарпа́к чарпакі́
Р. чарпака́ чарпако́ў
Д. чарпаку́ чарпака́м
В. чарпа́к чарпакі́
Т. чарпако́м чарпака́мі
М. чарпаку́ чарпака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.